In deze rubriek leveren we om de twee weken de pen af bij een Zandtemer.
De Pen is deze keer bij… Sjaak de Heij. “Al meer dan 38 jaar getrouwd met Elly. Twee kinderen, Jack en Saskia. En natuurlijk onze twee kleinkinderen Morris en June. Al sinds 1950 bestaat ons assurantiekantoor in ’t Zand. Na mijn lagere school wilde ik kok worden. Als je dan toch helemaal nergens geschikt voor bent kon je altijd nog in verzekeringen beginnen. Dus sinds 1966. Trots op onze medewerkers die wij hebben en gehad hebben en zonder wie we niet hadden kunnen bereiken waar we nu zijn. En uiteraard Jack en Saskia die straks samen met die medewerkers de kar van het kantoor gaan trekken.”
Vragen en antwoorden
Hoe lang ben je al Zandtemer?
Ruim 62 jaar geleden ben ik geboren in de Irenestraat. Nu wonen wij net even over de dijk. In Anna Paulowna dus. Desondanks ben ik nog steeds, en voel ik mij nog steeds een echte Zandtemer.
Wat bevalt je aan ’t Zand?
Eigenlijk heel veel. Je bent hier geboren en getogen. Dus kom niet aan ’t Zand.
Wat is je mooiste plekje in ’t Zand?
Eigenlijk niet iets specifieks. Als ik meerdere dagen weg ben geweest en ik zie als ik terug kom bij De Stolpen ons kerkje in de verte. Dan is het echt thuiskomen en voelt het als het mooiste plekje.
Wat is je mooiste herinnering?
Dat zijn er meer dan één. Het behalen van mijn middenstanddiploma na vele avonden leren en lachen in de woonkamer van meester Kramer. Het kampioen worden met GZ 1 in Knollendam. Mijn treinreis met Jan de Kroon, Paul Hoekman en Ed Janssen naar China. Een illuster gezelschap, maar juist daarom ook een gigantische ervaring. De bijzondere momenten met mijn vader op kantoor een half uurtje na het werk. Mijn vader die ik af en toe nog steeds mis.
Waar kun je van genieten?
Van veel dingen. Mijn mensen op kantoor die allemaal op hun eigen manier hun best doen. Een grote klant van industrieterrein De Heining uit Amsterdam die zegt dat mijn zoon het best goed doet. Geel-Zwart die in een uitwedstrijd wint van Vios. Een kortebaandraverij met mooi weer, een grote tent, veel bier en een bom volk. Zomers heel vroeg in mijn tuin als de zon opkomt en alles om me heen een nieuwe dag begint. Natuurlijk onze twee kleinkinderen. Samen met Elly ’s avonds een drankje en ik een sigaartje. Ik rook sinds een jaar niet meer. Dus is het nu, af en toe nog steeds met moeite, alleen een drankje.
Wat mist ’t Zand?
Een modern denkend bestuur van het prachtige Jb Bregmantournooi. Wellicht een idee om met de nieuwe gemeente indeling ook binnen het Jb Bregmantournooi een ruimer toelatingsbeleid toe te staan. Ze zouden er veel oud-Zandtemers een groot plezier mee doen. Op die manier kan het net als de maandag van kermis uitgroeien tot een grote reünie. Eén school zodat onze kinderen zich niet meer hoeven af te vragen naar welke school ze hun kinderen het beste kunnen sturen. Een tweede oeververbinding aan de Kolksluis. Het zou voor die prachtige Kanaalkade waar Cees Kooijman zo enthousiast aan het voorjaar denkt, geweldig zijn als het zware verkeer geweerd kon worden. Kopers voor de leegstaande winkels aan de Keinsmerweg.
Waar kunnen ze je ’s nachts voor wakker maken?
Vroeger konden ze me wakker maken voor de bokswedstrijden van Mohammad Ali diep in de nacht. Nu, als het nog vroeg in de nacht is een portie verse Hollandse garnalen met cocktailsaus.
Als ik aan ’t Zand denk, dan…?
Denk ik aan het bruggetje tegenover de Jonge Prins waar wij in onze jeugd tot ver in avond samen schoolden De egallementsloot waar omwonenden hun afval in kwijt konden en de plaatselijke slager er met zijn slachtafval een smeuïge soep van maakte. Als tentakels bleef dit afval vaak vele weken door het water dwarrelen. Doppen en kapotte bierflesjes maakte alles compleet. Daartussen hadden de ratten vrij spel. Daarom verbaast het me enigszins dat veel mensen ten aanzien van de Keinsmerweg terug willen naar het verleden. Nu denk ik aan de oprichting van de zo actieve zakenclub en dorpsraad. De groei van ons dorp. Ons dorpsplein waar we zo mooi zitten. Die momenten in december dat mensen actief zijn om het centrum van ons dorp in een feestelijke stemming te brengen. Al die verenigingen met al die vrijwilligers die belangeloos hun best doen voor hun cluppie en ons dorpie.
De pen gaat naar Zandtemer… omdat?
Willem Ruygrok, maar het had ook vader Jan, Jack of Hans kunnen zijn. Bijzondere mensen die ik al zo lang goed ken. Ze hebben vooral veel voor de sport in ons dorp over. Ik denk dat Willem voor dit verhaal best eens goed gaat zitten.