Een verslag van Tim van Engelen
In de eerste week van oktober werd de ronde van Iran verreden over 6 etappes. Ook hier was het Bike-Aid team waar Adne van Engelen deel van uitmaakt voor ingeschreven. Een wedstrijd met 73 deelnemers door open woestijn(achtige) landschappen. De temperaturen waren dragelijk, vooral als gevolg van de hoogte waarop werd gekoerst. De terreinhoogte varieerde tussen 1000m en 2000m.
De eerste dag was dit behoorlijk wennen. Om, gekomen vanaf het laaggelegen Poyangmeer in China, de eerste etappe op 1500m goed te kunnen beslechten was eigenlijk een paar dagen acclimatiseren nodig. Adne eindigde nog wel verdienstelijk op de 23 e plaats, maar moest bijna 5 minuten toegeven. De achterstand nam weinig toe in de resterende 5 etappes, waardoor hij steeds verder opklom in het klassement tot uiteindelijk de 14 e plaats. De derde etappe beëindigde hij zelfs op de derde plaats.
De aan grote hoogte gewende Afrikaanse Bike-Aid renners hadden weinig last van de hoogte. De Eritrese renner Meron Abraham wist in het eindklassement de 2 e plaats behalen. Weer een mooi succes voor het Bike-Aid team terwijl ook nog beslag werd gelegd op de 4e plaats in het ploegenklassement.
Na een reis van 20 uur terug naar Nederland, stond een etmaal later het NK studenten wielrennen nog op het programma. Dit werd gehouden langs de Willem-Alexander roeibaan pal ten noorden van Rotterdam. Er ontstond een koers waarin vooral heel constant en hard werd gereden. Het ontbreken van zijwind maakte het moeilijk om te ontsnappen. De renners achter de koplopers van het peloton bleven ‘voldoende vers’ om kop over te nemen. Hierdoor konden alle ontsnappingen teniet worden gedaan. In de massasprint behaalde Adne op zijn laatste studentenkampioenschap nog een mooie 8e plaats.
Op de foto Adne (nr 86) in de kopgroep in de derde etappe waarin hij als 3 e finishte.
