In deze rubriek leveren wij om de twee weken de pen af bij een Zandtemer. De Pen is deze keer bij…
“Anneke Deutekom-Zuiker. Ik ben getrouwd met John Deutekom en samen hebben wij twee kinderen; Wouter en Noortje. Ik werk als oppas bij de familie De Boer en werk als kraamverzorgende bij de Kraamvogel.”
Vragen en antwoorden
Hoe lang ben je al Zandtemer?
Ik woon nu bijna 38 jaar samen met John in ’t Zand, sinds 31 jaar aan de Korte Bosweg. Het dorp leerde ik kennen in de jaren ’70, tijdens het uitgaan in cafés De Jonge Prins en ook in de Kennedy Bar, waar John met zijn ouders en zussen woonde. Toen ik in de kraamzorg begon kwam ik af en toe ook bij jonge gezinnen in ‘t Zand. Zo leerde ik het dorp op verschillende manieren kennen.
Wat bevalt je aan ’t Zand?
Voordat ik in ’t Zand kwam wonen, woonde ik erg afgelegen aan de Provincialeweg buiten Schagen en dat is wel een groot verschil met zo’n gezellig dorp. Dat is dus wat me aan ’t Zand bevalt; de gezelligheid en alles is op loop- en fietsafstand, wat vooral met kleine kinderen erg prettig was.
Wat is je mooiste plekje in ’t Zand?
De vlotbrug. Of je nu links of rechts kijkt, je ziet altijd een mooi vergezicht. Soms met spiegelend glad water en dan weer met flinke golven. Maar uiteindelijk is mijn allermooiste plekje natuurlijk gewoon ons huis.
Wat is je mooiste herinnering?
Naast alle clichés waren dat de drukke zondagmiddagen in De Jonge Prins. Veel gezelligheid, muziek en Laus Baltus achter de bar. En dan waren er de tuinfeesten bij de familie Janssen en de cabaretavonden waar John jaren aan meedeed. De kermis, waar ik toen nog alle dagen bij wilde zijn, was ook mooi. En later hebben we mooie herinneringen opgebouwd aan de Korte Bosweg met de kinderen en de buren.
Waar kan je o.a. van genieten?
Van de natuur. Ik hou van een stevige wandeling o.a.langs het strand, met zoveel mogelijk wind. Ik geniet van theater (dat zijn altijd heerlijke avondjes), van thuis op de bank een Scandinavische thriller kijken of vakanties in Scandinavië. Ook geniet ik nog steeds mijn werk bij de familie De Boer en van de kraamzorg, want dat is iedere keer weer anders; hoe de mensen leven, denken en doen. Af en toe werk ik op een Asielzoekerscentrum. Het is erg mooi om iets van een andere cultuur mee te krijgen.
Wat mist ’t Zand?
Ik mis eigenlijk niets. Je mist het pas als het er niet meer is, zoals onlangs de pinautomaat.
Waar kunnen we je ’s nachts voor wakker maken?
Uiteraard bij noodsituaties. Maar anders… niet doen. Dan komt het morgen.
Als ik aan ’t Zand denk, dan…
Dan denk ik aan die jongen met die bril en die brommer (toen nog geen racefiets) die mij naar dit kanaaldorp heeft gehaald en zelf zegt dat hij me gered heeft “uit dat gat daar achter Schagen.”
De pen gaat naar Zandtemer… omdat?
Ik nomineer mijn buurvrouw Guda Dekker, omdat ik het een prachtig mens vind, die heel veel in zich heeft.
