In deze rubriek leveren wij de pen af bij een Zandtemer. De Pen is deze keer bij…
“Anneke Smit-Jongejan, geboren 27-12-1956. Ik woon in ’t zand met Ton aan de Korte Bosweg.
Samen hebben wij 3 kinderen die alle drie een leuke partner hebben en 5 kleinkinderen en nog 1 onderweg. Wat een weelde.
Na heel lang kraamverzorgster te zijn geweest ging ik op 46 jarige leeftijd weer een opleiding volgen en werd ik onderwijs assistente, eerst in het speciaal onderwijs, na 10 jaar in het regulier basis onderwijs. Ook was ik jarenlang daarbij ook nog clientbegeleidster bij Esdege Reigersdaal in de Thuisondersteuning, alles met heel veel plezier gedaan. Hieraan komt na de komende schoolvakantie een eind en ga ik lekker van mijn vrije tijd genieten.”
Vragen en antwoorden
Hoe lang ben je al Zandtemer?
Ik ben geboren in de Stolpen, aan het kanaal tegenover wat nu de Chinees is. In 1960 zijn we in ’t Zand komen wonen aan de Willem ’t Hartstraat.
In 1977 trouwde ik met Ton Smit en gingen wij aan de Bosweg wonen. Na 13 jaar en 3 kinderen verder gingen we verhuizen. Eerst ruim een jaar in de Julianastraat, wat absoluut niet helemaal de bedoeling was. Daarna kwamen wij aan de Korte Bosweg terecht, wat een verademing was, een enorm leuk huis goeie plek en nog steeds een fijne plek om te zijn.
Wat bevalt je aan ’t Zand?
Eigenlijk bevalt alles me aan ’t Zand, de mensen die er wonen, het samen is nog groot in het dorp, heeft iemand hulp nodig dan staat men klaar.
We hebben aan winkels wat we nodig hebben, het verenigingsleven bloeit nog steeds, er wordt veel georganiseerd, kortom, voor ieder wat wils.
Wat is je mooiste plekje in ’t Zand?
Korte bosweg 8 is zeker het fijnste plekje om te zijn. Verder hebben we natuurlijk het kanaal, de brug, wandelen rond het dorp, de bollenvelden in bloei het, is allemaal prachtig.
Wat is je mooiste herinnering?
De geboorte van kinderen en kleinkinderen dat blijft toch de mooiste herinnering.
Van heel vroeger mijn lagere schooltijd, de jaarlijkse sportdag, hoog en verspringen hardlopen, geweldig, en iedereen deed mee. Het handballen kon toen vanaf 12 jaar, dat was fantastisch, lang in dames 1 gespeeld met een onwijs hecht team, waar ook de heel verre uitwedstrijden een uitje waren, waar mannen, vrienden en zelf onze baby’s mee gingen.
Waar kan je o.a. van genieten?
Strand, fietsen en wandelen, we wonen in een prachtige omgeving, gewoon thuis in de tuin, dat is ook fijn, als kinderen en kleinkinderen aan komen waaien, dat is mooi, een borrel met de buren.
Wat mist ’t Zand?
Persoonlijk mis ik niets in ’t Zand, wel zou het voor scholieren handig zijn als er een betere busverbinding zou komen.
Waar kunnen we je ’s nachts voor wakker maken?
Alleen als er nood aan de man is, anders mij vooral laten slapen.
Als ik aan ’t Zand denk, dan…
Denk ik; Hier ben ik thuis.
Mijn antwoord op de vraag van Jos Huiberts;
Naar welk land zou je nog graag op vakantie willen.?
Dat is lastig, ik zou nog veel in Europa landen willen bezoeken, en als het ooit kan, dan naar Peru, Zuid Amerika.
De pen gaat naar Zandtemer… omdat?
Arja Smit, omdat zij al een mooie tijd in ’t Zand woont en altijd wel iets te vertellen heeft.
Deze Zandtemer zou ik graag de volgende vraag willen stellen:
Met wie zou jij nog wel eens een gesprek willen voeren, en waarom dan?
