In deze rubriek leveren we de pen om de twee weken af bij een Zandtemer.
Deze keer is de pen bij… Debby Burger- de Graaf. “Ik ben getrouwd met Jacques Burger en samen wonen wij met onze kinderen Leanne (14), Binck (11), Sophie (8) en Kiet (5) aan de Groteweg 31. Geboren en opgegroeid in Groote Keeten, maar de connectie met ’t Zand was al jong gelegd, ik ging hier namelijk naar basisschool de Zandhope. Vervolgens een mooie tijd gehad op het Johannes College in Den Helder, waar ik ’s ochtends trainen voor wedstrijdzwemmen kon combineren met naar school gaan. Het wedstrijdzwemmen werd minder, maar het waterpolo spelletje bleek ik wel heel leuk te vinden, en dit heb ik nog twintig jaar gedaan. Na het Joco kwam de Hotel Management School in Leeuwarden, waar ik ook vier jaar Fries geweest ben. Maar de liefde trok met toch weer terug die dijk over en we gingen samenwonen aan de Groteweg. Thuis op ons bloembollenbedrijf voel ik me als een vis in het water. Altijd is er iets te doen, van administratie tot bloemen plukken voor de bloemenstal, en van schoonmaken tot rondleidingen geven. Daarnaast werk ik als administrateur, eerst fulltime bij Fort Kijkduin in Den Helder en nu alweer veertien jaar parttime bij de Marine Officiersclub. Beide bedrijven uitkijkend over het ‘het Marsdiep’ en zo is mijn sportieve uitdaging voor 2014 geboren: op 9 augustus ga ik DH-TX doen! Ik ga zwemmend het Marsdiep oversteken van Den Helder naar Texel. Mijn motivatie: “40 jaar lang ben ik al gezond en fit, tijd om met mijn goede gezondheid iets terug te doen voor kinderen die dit geluk niet gegeven is.”. Met deze tocht wordt aandacht gevraagd voor kinderen met een spierziekte. Het geld wat bij elkaar gezwommen wordt, gaat naar ‘stichting Spieren voor Spieren’.
Vragen en antwoorden
Hoe lang ben je al Zandtemer?
“Daadwerkelijk in ’t Zand woonachtig ben ik vanaf 1996. Om het ‘integrate-proces’ te vergemakkelijken ben ik gelijk maar penningsmeester van de carnavalsvereniging geworden, dat heb ik acht jaar gedaan. In ’t Zand heb ik m’n EHBO diploma gehaald en heb tot vorig jaar altijd de bijscholingen gevolgd. Op de basisschool van de kinderen heb ik zitting in de MR omdat ik de betrokkenheid bij school en het beleidsmatig bezig zijn leuk vind. In 2008 borrelde de vraag op waarom ’t Zand eigenlijk geen timmerdorp had? Gepolst bij ‘echte’ Zandtemers of dit er ooit wel eens geweest was, maar nee. En toen kwam de opmerking: “dan start je het toch zelf op”. De zoektocht naar meer enthousiastelingen was kort, en krachtig. In 2009 ging het eerste timmerdorp van start, en dit jaar gaan we voor een zesde editie.”
Wat bevalt je aan ’t Zand?
“Het dorpse, ons kent ons, tolerantie, mensen maken tijd voor elkaar, en samen kunnen we een heleboel.”
Wat is je mooiste plekje in ’t Zand?
“De dijk van Burger. Vroeger op de fiets naar de lagere school, was het ‘het laatste stukkie’ en nu woon ik er zelf aan. En vanaf de dijk kijkt het mooi wijds uit over de bollenvelden.”
Wat is je mooiste herinnering?
“Natuurlijk m’n trouwdag en de geboorte van onze vier kinderen aan de Groteweg. Maar die keer dat ik Nederlands Kampioen 800 meter vrije slag met wedstrijdzwemmen werd, blijft ook bijzonder.”
Waar kun je o.a. van genieten?
“Het mooiste is, dat je mag en kan genieten. Blij worden van kleine onverwachte dingen als …. Trotse glimmende gezichten van kinderen die samen een bouwwerk timmeren tijdens Timmerdorp, Gasten die na ‘een kijkje achter de schermen’ op ons bloembollenbedrijf ons bedanken voor de uitleg en geen idee hadden wat er allemaal bij komt kijken om een bosje tulpen in een vaas te krijgen, maar zeker ook van een rustig momentje in m’n hangmat in de tuin.”
Wat mist ’t Zand?
“Misschien mist ’t Zand wel een goed verkeersbord. Een verkeersbord dat onbekende vrachtwagen chauffeurs in ‘één oogopslag’ duidelijk maakt dat afslaan de Keinsmerweg in, met als doel de vlotbrug over te gaan, onmogelijk is.”
Waar kunnen we je ’s nachts voor wakker maken?
“Doe maar niet, laat mij maar slapen! (In noodgevallen wel doen; dan ben ik er!)”
Als ik aan ’t Zand denk, dan…
“Zie ik, …
..schoolkinderen die door weer en wind op de fiets naar school komen,
..toevallig gestrande fietsers op adem komen op de bankjes bij de brug,
..een hondje op het schelpenpadje achterom kijken of het baasje volgt,
..tienermeiden op skeelers rondflanerend door de Julianastraat
..senioren aan het werk om de jeu de boules baan voorjaarsklaar te maken,
..een buurmeisje die de Sportvriend rondbrengt,
..jolige tienerboys met hun radio op 10, een praatje maken bij de JP
..oma van dik 80 jaar het mos tussen de stoeptegels schoffelt
..keukenstoelen met buurtjes op de stoep, met de koffiekan in het midden
..kleurrijke narcisjes aan de Kanaalkade,
..papa die met een dreumes de eendjes voert,
..een schoolplein vol blije kinderen
..Poolse arbeiders die bijkletsen op het kerkpleintje met hun landgenoten
..de buurjongen die op zijn skelter bloemen uitvent,
..die man op klompen die een bosje bloemen heeft gekocht,
..een vrachtwagen die op het laatste moment ontdekt dat hij te zwaar is voor de vlotbrug,
..een gepensioneerd echtpaar genietend van een lekkerbekkie op de donderdag
..een jonge moeder van de paardeboet komen met te veel hooi op haar fiets,
..een SPAR buurtsuper waar persoonlijke aandacht nog heel gewoon is,
..opa die zijn wekelijkse sigaartjes bij Dignum heeft gehaald,
..een stoere motor met ronkend geluid, slalommend langs de bloembakken
..een voetbalveld dat vers groen kleurt in de voorjaarszon
.. en natuurlijk het Land van Buur, dat langzaam opdroogt en staat te popelen om dienst te doen voor de zomerevenementen.”
De pen gaat naar Zandtemer… omdat?
“Kiek Broersen: ‘een man van ’t Zand’, waar ik waardering voor heb. Grootse dorpse betrokkenheid, ruim hart voor het verenigingsleven en altijd positief gestemd!”
