In deze rubriek leveren we om de twee weken de pen af bij een Zandtemer. De Pen is deze keer bij… Edwin ‘Dinges’ Vink.
“Edwin Vink, ook wel bekend(er) onder de naam Dinges. Deze naam heb ik gekregen toen ik pas in ’t Zand kwam en wij met onze vriendenclub in de Multitreffer aan het sporten waren. Na afloop in de kantine, en reeds met de nodige drank op, stond Gerard Schenk te zingen mét een microfoon. Op een gegeven moment wilde hij mij deze microfoon geven, maar omdat hij mijn naam niet (meer) wist sprak hij de legendarische woorden: “uuhhh…… Dinges zing jij eens wat?”
Ik ben 44 jaar en woon samen met mijn vriendin Manon en mijn twee zoontjes Kevin en Daniel in de Julianastraat. Ben geboren en getogen in Den Helder. Ik ben de oudste van drie kinderen. Mijn ouders en mijn zus wonen hier nog steeds. Mijn broertje is helaas twee jaar terug, door een ongeluk in huis, overleden. Ik werk inmiddels alweer 26 jaar bij PostNl, momenteel bij de Staf Voorbereiden & Bezorgen in Amsterdam. In mijn vrije tijd ben ik heel graag bij mijn gezin, maar zeker ook op de tennisbaan.”
Vragen en antwoorden
Hoe lang ben je al Zandtemer?
In december 2004 heb ik mijn eerste stappen gezet in ’t Zand. In mei 2006 was ik officieel Jutter-af en stond ik ingeschreven in de gemeente Zijpe. Allereerst woonachtig in de Irenestraat en sinds maart 2007 tot op de dag van vandaag gesetteld in de Julianastraat.
Wat bevalt je aan ’t Zand?
Vanaf dag 1, zo’n 10,5 jaar terug dus, voel ik mij hier helemaal thuis. Mijn eerste ontmoeting met mensen in dit dorp was een feestje in De Jonge Prins alwaar een aantal vrienden van Manon hun 30-jarige verjaardagsfeestje vierden. Bier drinken, slap lullen, een hoop lol en ook nog een striptease-act. Wat wil je nog meer? Ik voelde me gelijk als een vis in het water. De gemoedelijkheid, de gezelligheid en het leuke contact met de mensen hier in het dorp bevallen mij enorm.
Wat is je mooiste plekje in ’t Zand?
Mooi mooi mooi. Wat is mooi? Ik denk dat ik baan 5 bij de tennisvereniging het mooiste vind. Te weten de kantine en het terras bij deze prachtige vereniging. Wat ik ook erg mooi vind is onze tuin als het lekker weer is en ik mijn twee zoontjes heerlijk samen zie spelen.
Wat is je mooiste herinnering?
Ik heb twee hele mooie herinneringen: de geboorte van Kevin (4) en Daniel (2) was iets wat je je altijd blijft herinneren en nooit meer zal vergeten; omdat het zo prachtig is. Rond de geboorte van Daniel ontstond ook mijn slechtste herinnering: het plotselinge overlijden van mijn broertje Jeroen (31). Tegelijkertijd felicitaties en condoleances in ontvangst nemen, geboortekaartjes en bedankkaartjes sorteren en ’s morgens bij de Spar beschuit met muisjes kopen om dan ’s avonds de afscheidsdienst van je broertje te hebben is onvergetelijk, blijft altijd in gedachte, maar hoop ik nooit meer mee te hoeven maken.
Waar kun je o.a. van genieten?
Genieten doe ik van tennissen (de interne mix, de externe competitie op zaterdag, het Vlotbrugtoernooi, de Vlotbrugcommissie,de diverse andere toernooien en natuurlijk tennissen op de dinsdagavond). Ik geniet overigens wel alleen bij winst (haha). Genieten doe ik ook van ons jaarlijkse vriendenuitje, ergens in een prachtig huis in Nederland tezamen met vrienden, van voetbal kijken bij iemand thuis of in de JP, van Zandstock, van verjaardagen van familie en vrienden, van feestdagen maar ook van spontane bezoekjes bij familie, van gezellig kletsen met de leuke mensen om mij heen, van mijn uitje naar Bocholt in Duitsland met vrienden uit Den Helder om daar kermis te vieren, van de buurt-BBQ, maar bovenal geniet ik thuis van het spelen en klieren met Manon en de kinderen.
Wat mist ’t Zand?
Elke ochtend ga ik met de trein naar mijn werk. Om op station Schagen te komen maak ik gebruik van een schitterende scooter. Helaas wil dat ding weleens niet starten, daarom zou een betere busverbinding wel erg prettig zijn. Gelukkig kan ik sinds kort meereizen met twee leuke chauffeuses mocht mijn scooter weer kuren hebben. Een betere busverbinding mis ik dan dus eigenlijk ook niet, wat mij tot de conclusie brengt dat ik helemaal niets mis in ’t Zand. Alles wat hier eventueel niet is, is in de nabije omgeving wel te verkrijgen.
Waar kunnen we je ’s nachts voor wakker maken?
Het liefste slaap ik ’s nachts lekker door, alhoewel dat er al bijna vijf jaar niet meer in zit, maar voor een pizza-dönner, als Manon thuis komt van Zandstock, mag ze me wel wakker maken.
Als ik aan ’t Zand denk, dan…
Denk ik aan een gezellig, sportief dorp met vele leuke mensen waar ik al meer dan tien jaar heel graag thuiskom.
De pen gaat naar Zandtemer… omdat?
Maurice (Maus) Dignum. Maus is één van de opvallendste personen (en dat in zeer positieve zin) die ik ken in dit dorp. Waar gezelligheid is, is Maus, maar hij is ook overal waar hard gewerkt en geklust wordt. Een top-vrijwilliger en natuurlijk teammaat met de externe tenniscompetitie en op de dinsdagavond. Binnenkort wordt hij vader. Wat zal er gaan veranderen?
