In deze rubriek leveren we om de twee weken de Pen af bij een Zandtemer. Deze keer is de pen bij… Gerard Schagen.
“Ik ben 76 jaar jong en geboren in Schagerbrug. Daar tikte ik op een oude stalen typemachine elke maandag op een stencilvel het VESDO-blad De Schakel, zoals ik nu wekelijks de agenda plus onderschrift maak voor de Sportvriend. Ik heb 40 jaar bij tante Pos gewerkt, toen alles nog mooi was. In 1964 in de Pater de Witstraat komen wonen. Kreeg Nic Groot op bezoek en was na een half jaar al secretaris van vv Geel-Zwart, werd vervolgens voorzitter en richtte een jeugdbestuur op. Ben heel lang correspondent van het oude Noord Hollands Dagblad (het logo van de agenda herinnert nog aan die tijd) en de Schager Courant geweest. Heb in het bestuur van veel verenigingen gezeten. Actiegroep stoplichten, Trainingsfonds (zeskamp), Gymlust, muziek, sporthal, St Stimulering, ANBO, Seniorenraad, Dynamic Tennis. Ben na een scheiding al weer ruim 23 jaar gelukkig getrouwd met Hilke. We hebben samen drie dochters en twee zonen en negen kleinkinderen. Mijn conditie houd ik op peil met o.a Dynamic Tennis, een aanrader voor als je boven de 55 komt.”
Vragen en antwoorden
Hoe lang ben je al Zandtemer?
Vanaf 1964, heb toen de huidige woning in de Pater de Witstraat gekocht. Wat nu een klein bedrag lijkt was toen een beste hap. Dubbeltjes omdraaien.
Wat bevalt je aan ’t Zand?
De ons kent ons mentaliteit. Iedereen groet elkaar. Als je de grens met Anna Paulowna oversteekt is dat gelijk over.
Wat is je mooiste plekje in ’t Zand?
Als ik vanuit de tuin in het voorjaar over de bloeiende bollenvelden naar het NH kanaal en de N9 kijk.
Wat is je mooiste herinnering?
Dat zijn er velen. Kinderen, kleinkinderen. Maar ook de dag dat ik met Jan Hoogland aan de keukentafel zat en wij strijdmakkers werden om in ’t Zand een sporthal te verwezenlijken. Heel mooi was dat ik van het dorp een Koninklijke onderscheiding kreeg en de volgende dag zelfs de koningin ontmoette (het was wel tijdens een vossenjacht).
Waar kun je o.a. van genieten?
Een spelletje keezen, een boek, een leuk avondje televisie, en op donderdagochtend Dynamic Tennis met een gezellig kopje koffie toe.
Wat mist ’t Zand?
Ik hoop niet dat we de bibliotheek gaan missen (kanniewaarzijn). Voor een klein dorp zijn we redelijk goed voorzien, hoewel enkele lege winkelplekken het er niet mooier op maken.
Waar kunnen we je ’s nachts voor wakker maken?
Liever niet, alleen als de nood aan de man is.
Als ik aan ’t Zand denk, dan…
Zie ik een bruisend dorp met mensen die de handen uit de mouwen willen steken. Vaak wat afwachtend, maar eenmaal in beweging niet meer te stuiten.
De pen gaat naar Zandtemer… omdat?
Lida Noordstrand, een leuke roodharige met het hart op de tong en ze kan mooie verhalen schrijven.