(geplaatst op 28 maart 2012)
In deze rubriek leveren we om de twee weken de pen af bij een Zandtemer. De pen is deze keer bij… GertJan Slijkerman.
“Geboren getogen en nog steeds met hart en ziel wonende aan, inmiddels, de rand van ’t Zand. Ben getrouwd met Vorina en samen hebben we drie kinderen, Sanne, Joep en Dieuwertje. Na mijn schooltijd ben ik in de bakkerij met mijn ouders gaan werken en vind dit nog steeds het leukste wat ik me kan bedenken. Samen met vele anderen zorgen dat er dagelijks de lekkerste broden en gebakjes in onze winkels liggen is fantastisch. Geniet dagelijks van al die mensen die dit samen met ons voor elkaar maken.”
Vragen en antwoorden
Hoe lang ben je al Zandtemer?
Vanaf mijn geboorte en dat is vandaag op één dag na 48 jaar geleden.
Wat bevalt je aan ’t Zand?
De saamhorigheid en het er zijn voor elkaar in mooie, maar ook moeilijke tijden. Wij , als Zandtemers, hebben dat zelf niet altijd in de gaten. Van mensen buiten het dorp of mensen die soms enige tijd in ’t Zand gewoond hebben, hoor je dat regelmatig. Als je er vervolgens op gaat letten is het ook echt zo. Hoewel soms wat doorgeschoten spreekt ook de ‘doe maar normaal dan doe je al gek genoeg mentaliteit’ me ook zeer aan.
Wat is je mooiste plekje in ’t Zand?
Bij ’t Zand denk ik niet aan een specifieke plek, maar meer aan de mensen die er wonen. Wat ik zeer kan waarderen is rust en stilte. Die plekken zijn er niet zo heel veel in of rond het dorp. Op de dijk van, vroeger, VCI naar de Spookhoek uitkijkend over het boerenland vind ik zo’n mooie plek. Onder de dijk van ‘Burger’ doorlopend naar de Mariniersbocht bij Callantsoog is een andere.
Wat is je mooiste herinnering?
De geboorte van onze kinderen was een het ultieme moment van geluk. Maar er zijn er meer. Bijvoorbeeld toen we achter in het schuurtje van m’n opa in een dikke walm van hete olie probeerden we voor het eerst lekkere oliebollen te bakken. Mijn opa en oma waren, zoals wel vaker, de keurmeesters. Mijn oma die goedkeurend de eerste door ons zelf gebakken oliebollen zit op te peuzelen en zegt dat het goed is. Dat beeld was toen al mooi, maar wordt met de jaren mooier.
Waar kun je o.a. van genieten?
Het is wellicht wat cliché, maar lekker eten en drinken met familie en vrienden bij een mooi open haardvuur is me zeer dierbaar.
Wat mist ’t Zand?
Ons dorp mist meer mensen die bereid zijn hun hoofd boven het maaiveld uit te steken Hierin is de doe maar normaal mentaliteit te ver doorgeschoten. We missen ook mensen die zich buiten ’t Zand willen inzetten voor de belangen van onze gemeenschap. Goed gevulde besturen en een bruisend verenigingsleven dat is ook ’t Zand. Buiten het dorp kom je ze op bestuurlijk vlak echter bijna niet tegen. We laten die kar daar meestal door een ander trekken. Als die ons belang eens vergeet of niet nodig acht zitten wij vaak nog jaren met de gebakken peren.
Waar kunnen we je ’s nachts voor wakker maken?
Het zal je niet verbazen, maar een lekkere plak krentenmik, uit eigen bakkerij natuurlijk, met roomboter blijft altijd lekker.
Als ik aan ’t Zand denk, dan…
Denk ik aan die prachtige gemeenschap die het zo geweldig met elkaar kan vinden. Waar nooit een rijdende rechter nodig is of onderlinge vetes jarenlang sudderen. Een prachtig dorp wat de onderlinge verbondenheid moet koesteren.
De pen gaat naar Zandtemer… omdat?
Luc Pijman. Bijzonder leuke man, wonend op een bijzonder mooie plek die een eigen kijk op het leven heeft. Ben heel benieuwd hoe hij tegen ons dorp aankijkt.
