(geplaatst op 25 januari 2012)
In deze rubriek leveren we om de twee weken de pen af bij een Zandtemer.
De Pen is deze keer bij… Joris de Groot.
“Drieëndertig jaren jong, werkzaam als projectadviseur Hang & Sluitwerk bij De Jong en Roos in Schagen. In mijn vrije tijd onder andere trainer, coach en bestuurslid bij handbalvereniging Geel Zwart, bestuurlid bij stichting Multitreffer en actief als lid van de bewonersgroep ’t Zand voor de gemeente Zijpe.”
Vragen en antwoorden
Hoe lang ben je al Zandtemer?
Sinds april 1993. Geboren en getogen in Schagen, kwam ik in die tijd als vijftienjarig jochie met mijn ouders en zusje in de snackbar te wonen, nadat die na een brand was herbouwd.
Wat bevalt je aan ’t Zand?
’t Zand is een gezellig dorp, waar ik bijna alles vind wat ik nodig heb om mijn leventje zeer tevreden te leiden. En met als voordeel, dat het zo gelegen is, dat de andere zaken die het ontbeert eenvoudig en in de nabije omgeving te bereiken zijn.
Wat is je mooiste plekje in ’t Zand?
Home sweet home. Als daar even iets niet meer zo mooi is, heb ik er een leuke hobby aan, daar al klussende verandering in te brengen.
Wat is je mooiste herinnering?
Die moet nog komen denk ik. Op dit moment zijn er zoveel, dat er niet één echt bovenuit steekt. De geijkte antwoorden die andere hier schrijven heb ik nog niet mogen ervaren, dus die bespaar ik u.
Waar kun je o.a. van genieten?
Gezelligheid met de vriendengroep, een avondje sport en als ik een klus heb geklaard waar ik iemand blij mee heb gemaakt. Maar ook de welverdiende rust op het bankje voor de tv of achter de pc.
Wat mist ’t Zand?
Bos! Als ik hardloop, ga ik graag naar Petten om daar in het bos te genieten van de combinatie sport en natuur. Voorlopig komen we hier niet verder dan het wandelpad door de singel langs de Koning Willem II weg, is ‘m net niet hè….
Waar kunnen we je ’s nachts voor wakker maken?
Liever niets, maar voor een calamiteit maak ik een uitzondering.
Als ik aan ’t Zand denk, dan…
Denk ik aan thuis. Gezellig, vertrouwd, vrienden en familie. Het enthousiasme van dorpsgenoten en mijn eigen stekkie. Waar ik de eerste maanden als Zandtemer niets liever wilde dan terug naar Schagen, had ik al snel mijn draai gevonden en hoef ik het dorp zo nodig niet meer uit.
De pen gaat naar Zandtemer… omdat?
Lissa Dignum. Ik heb respect voor het feit dat ze ondanks het onzekere economische klimaat een eigen zaak heeft opgestart en dat mijn inziens heel goed doet.
