In deze rubriek leveren we om de twee weken de pen af bij een Zandtemer. De Pen is deze keer bij… Kees Deutekom.
Vragen en antwoorden
Hoe lang ben je al Zandtemer?
Ik ben al Zandtemer vanaf mijn geboorte op 28 maart 1945. De tweede wereldoorlog liep toen bijna ten einde. Heel Nederland was in een euforische stemming, want na vijf moeilijke oorlogsjaren braken voor alle mensen betere tijden aan. Hoewel ik me daar natuurlijk, toen als baby, nog niet bewust van was. Ik ben geboren in de Korte Belkmerweg en in 1953 zijn wij verhuisd naar de Irenestraat in ’t Zand.
Wat bevalt je aan ’t Zand?
Eigenlijk bijna alles. Het dorpse leven bevalt mij uitstekend. Ik kom graag in welke stad dan ook en ga ook graag op vakantie, maar het mooiste vind ik om weer terug in het dorp te komen. Vooral als je in het donker terug komt en je dan op de Anna Paulownaweg de verlichte toren van de kerk weer kunt zien.
Wat is je mooiste plekje in ’t Zand?
Natuurlijk is het een stereotiep antwoord, maar het mooiste plekje vind ik onze achtertuin, waar wij heerlijk met familie en vrienden onder de veranda kunnen genieten van een kopje koffie, een biertje of een wijntje. Maar als je aan de kanaalkant bij het chinees restaurant zit met het zicht op de kerk en de vlotbrug, dan zal eenieder ervaren dat je dan ook een schitterend plekje van ’t Zand op je netvlies hebt staan. Het zou, vind ik, heel mooi zijn als in de zwaaikom van het kanaal steigers voor boten zouden worden aangelegd, waardoor het dorp een nog levendiger uitstraling zou krijgen wanneer vaartoeristen met hun boten zouden aanleggen. Dit heb ik al eens voorgesteld op een hoorzitting van de gemeente. Het geijkte antwoord van de ambtenaar is dan: ‘Rijkswaterstaat wil het niet’. Alsof je je hier als gemeente altijd maar gedwee bij moet neerleggen.
Wat is je mooiste herinnering?
Uiteraard herinner ik mij nog heel goed onze huwelijksdag. Ria en ik trouwden op 1 mei 1968 (dus wij zijn inmiddels al ruim jaar 46 jaar getrouwd). Verder heb ik hele mooie herinneringen aan de geboorte van onze zonen Hans en Rick en de geboortes van onze kleindochters Demi en Indy. Mooie herinneringen heb ik ook aan toneelstukken waar ik voorheen aan mee heb gedaan en dan met name aan ‘de Jantjes’ waar destijds bijna dertig tonelisten van EMM aan meededen onder leiding van de legendarische regisseur Jan de Wilde uit Callantsoog. Aan veel voetbalwedstrijden van Geel-Zwart bewaar ik hele mooie herinneringen en leuke anekdotes, want er viel altijd wel wat te beleven.
Waar kun je o.a. van genieten?
Vakantie vieren is voor mij, net zoals voor bijna iedereen, een favoriete bezigheid. Skiën in Oostenrijk doen we al heel wat jaren en dat is echt geweldig, ik zou iedereen aanraden het ooit een keer te doen, maar wees voorzichtig want het is verslavend. Van stedentrips naar Parijs, Wenen, Berlijn en Rome heb ik ook echt genoten. Verder geniet ik van sporten zowel actief als inactief. Actief doe ik nog aan tennissen, fietsen, wandelen en niet te vergeten Dynamic Tennis. Het genieten van inactieve sportbeleving bestaat voornamelijk uit het kijken naar sport (voetbal, schaatsen, hockey, atletiek etc.) op de televisie. Van het bezoek van kinderen en kleinkinderen (met een hapje en een drankje) kan ik ook heel erg genieten. Ik kan ook ontzettend genieten van het zingen in de koren Cantica Nova en het Ritmisch Koor, zowel bij repetities als bij vieringen in de kerk.
Wat mist ’t Zand?
Niet veel eigenlijk, al moeten er niet nog meer winkels dicht gaan. Natuurlijk zou je meer winkels in het dorp willen hebben, maar ik begrijp dat dat voor de uitbaters ook financieel haalbaar moet zijn. In principe kan je voor de gebruikelijke dagelijkse boodschappen altijd in ’t Zand terecht, voornamelijk dankzij de bakker en de Spar. ’t Zand heeft gelukkig (nog) een bibliotheek, maar het zou echt heel jammer zijn als de gemeenteraad een historische fout zou maken als ze in het kader van de bezuinigingen de bibliotheek in ons dorp zouden sluiten. Eigenlijk mist ’t Zand op dit moment echte dorpsfiguren, zoals we die vroeger hadden. De verhalen over die dorpsfiguren worden vaak per vertelling mooier en fantastischer.
Waar kunnen we je ’s nachts voor wakker maken?
In principe nergens voor, omdat ik nogal matig slaap. Als ik dan eindelijk in slaap zou vallen, lijkt het me niet verstandig mij wakker te maken. Maar al zou Gaston van de Postcodeloterij midden in de nacht aanbellen en vertellen dat wij een aanzienlijke geldprijs hebben gewonnen, dan zou ik hem echt heel gauw vergeven dat hij mijn nachtrust heeft verstoord.
Als ik aan ’t Zand denk, dan…
Denk ik aan een gezellig dorp met over het algemeen gezellige en gemoedelijke mensen die, wanneer nodig, voor elkaar klaar staan en bereid zijn elkaar te helpen. Het meeleven van de bewoners bij droeve gebeurtenissen, maar ook het meevieren en genieten bij leuke dingen, zoals verjaardagen en huwelijksjubilea is kenmerkend voor de inwoners van ’t Zand.
De pen gaat naar Zandtemer… omdat?
Loek Visser, omdat hij al jarenlang op elke donderdagavond mijn tennismaat is en waarbij we na afloop gezellig in de kantine een biertje drinken en lekker slap zeuren samen met Niek Smit en Willem Apeldoorn.
