(geplaatst op 20 april 2011)
In deze rubriek leveren we om de twee weken de pen af bij een Zandtemer. De pen is deze keer bij… Trudy Deutekom-Seyts.
“Op de eerste plaats wil ik Nellie bedanken dat ze mij voor de pen heeft uitgekozen! Mijn naam is Trudy Deutekom-Seyts. Ik ben geboren op 21 februari 1945 aan de Kanaalkade, toen nog in 1985 te ’t Zand, als derde kind in een gezin van tien kinderen. Zeven meiden en drie jongens. Mijn vader had een transportbedrijf en dat was voor mijn beide ouders hard werken. Onze vader zei wel eens: ‘die meiden hadden eigenlijk jongens moeten zijn, dan had hij zelf chauffeurs gehad’. In ’t Zand aan de Kanaalkade hebben wij een prachtige jeugd gehad en ons eigenlijk nooit verveeld.”
Vragen en antwoorden
Hoe lang ben je al Zandtemer?
Zie boven.
Wat bevalt je aan ’t Zand?
Het sociale aspect, mensen weten alles van je, dat kan een nadeel zijn, maar is meestal een voordeel.
Wat is je mooiste plekje in ’t Zand?
Mijn mooiste plekje in ‘t Zand is ‘mijn’ kerk, een plek waar ik graag vertoef. Het voetbalveld van Geel-Zwart waar ik met onze hond Mirza heerlijk kan wandelen. Daar voel ik me dan wel eens grootgrondbezitter. Maar als ik dan weer thuis kom bij Willem in ons huurhuis geeft dat ook een goed gevoel.
Wat is je mooiste herinnering?
Mijn mooiste herinnering is natuurlijk de geboorte van onze kinderen en kleinkinderen. Het kosterschap wat ik jaren heb mogen doen samen met Koster Wim, die veel te vroeg gestorven is. Dat ik na de dood van mijn vader van een anderen moest horen dat hij zo trots was dat ik koster was, zelf heeft hij dat nooit tegen mij gezegd. Wel zei hij als ik de klok geluidt had, heb jij geluidt? Dan zei ik ja, dacht het al zei hij dan, want het ging goed beroerd. Al die keren, in totaal 32, dat ik in Lourdes mocht zijn om te zorgen voor mijn zieke medemens. En zo kan ik er nog wel heel veel meer op noemen, maar dat doe ik niet.
Waar kan je o.a. van genieten?
Van onze kinderen, kleinkinderen en onze hond Mirza. Samen met Willem lekker buiten of binnen een puzzeltje maken. Mijn werk in de kerk in Magnushof enz enz. Geniet eigenlijk alle dagen van alles wat erop mijn pad komt.
Wat mist ’t Zand?
Een vuilnisbak voor hondepoep, zodat iedereen vooral in de buurt van de school met de zakjes die er speciaal voor hangen ze daarin kunnen deponeren.
Waar kunnen we je ’s nachts voor wakker maken?
Als iemand mij echt nodig heeft zal ik er voor diegene zijn, al is het midden in de nacht!
Als ik aan ’t Zand denk, dan…
Denk ik aan mijn mooie jeugdjaren,de kerktoren waar ik altijd weer naar uitkijk. Het sociale gevoel wat ik heb mee gekregen van mijn ouders. Maar ook het lief en leed waar ik aan bij hebben kunnen dragen door mijn steun op het moment dat mensen het nodig hadden. Dat hebben wij ook zelf twee en een half jaar geleden ondervonden.
De pen gaat naar Zandtemer… omdat?
Fons Dekker, hij staat altijd paraat als ik hem bel voor een klusje bij de kerk. Ondanks dat hij me dan ook wel eens lastig vindt.
