Het verhaal over Het dagboek van mijn opa

Door Olga de Wit

Jarenlang lag het bij mijn vader. Het dagboek van opa. Opgeborgen in een kluis. Een met een prachtig handschrift geschreven boek, dat begint met de woorden:
Herinneringen aan de jaren 1938 en de oorlogsjaren. In 1987 heeft mijn oom Jan het dagboek uitgetypt. Dat maakte het beter leesbaar. In de jaren 90 heb ik deze uitgetypte versie gelezen. Het maakte een diepe indruk.

Het dagboek bleef altijd in mijn hoofd zitten. En naarmate de jaren verstreken, dacht ik steeds vaker: ik moet iets met het boek. Ik moet het verhaal van opa vertellen.
In 2017 ben ik begonnen met het herschrijven van het dagboek. Toen het jaar 2020 dichterbij kwam had ik een tijdsdoel. Ik wilde het 5 mei 2020, 75 jaar na de bevrijding, klaar hebben.

In februari 2020 was het manuscript klaar. Ik stuurde het naar een paar uitgeverijen, maar kreeg direct bericht terug dat het zeker een paar maanden zou duren voordat ik een reactie zou ontvangen. Dat duurde te lang. Ik moest een alternatief zoeken en heb toen besloten om het in eigen beheer uit te geven. Dit betekende wel dat ik zelf een behoorlijk bedrag moest investeren.

Toen kwam de Stichting Stimulering Dorpsactiviteiten ‘t Zand op mijn pad. Ik werd uitgenodigd om mijn verhaal toe te lichten aan enkele leden van de stichting (het was op het randje van de corona-lockdown..) Ze waren enthousiast en mijn verzoek om de eerste druk (100 exemplaren) voor te financieren werd gehonoreerd.

En zo kon ik op 1 mei bij de drukkerij zeven dozen boeken ophalen met de titel Het dagboek van mijn opa. Op 5 mei heb ik het eerste exemplaar overhandigd aan mijn vader, Cees de Wit. In het bijzijn van familie en vriendinnen. Een bijzonder moment! Door de coronacrisis kon de zus van mijn vader, Ad de Wit, er helaas niet bij zijn. Zij heeft daarom het boek later die dag in ontvangst genomen in St Maartensbrug, bij haar thuis.

 

Omdat er in Schager- en de Helderse Courant een groot artikel was geplaatst over het verhaal van Het dagboek van mijn opa kreeg ik meteen veel reacties en, niet onbelangrijk, bestellingen. Ik was al snel door de eerste exemplaren heen en heb er vervolgens nog 200 bij laten drukken.

Maar het mooiste aan dit alles zijn de hartverwarmende reacties en contacten. Hoe mooi is het, dat mijn opa in het dagboek schreef over de familie Manderfeld, vluchtelingen uit Den Helder, die in 1940 bij hun kwamen wonen. Dat er in 1942 in hun huis een Jantje Manderfeld is geboren. En dat ik nu contact heb met díe Jantje Manderfeld!

Dan de reacties: ‘Mooi dat de geschiedenis op deze manier bewaard blijft’ en ‘Wat een boeiend verhaal, het leek wel een liveverslag van toen in ons eigen dorp. Heel veel dingen die ik niet wist, ook uit onze regio. Vooral hoe de mensen uit Den Helder vluchtten’ en ‘Over de oorlog zijn honderden boeken geschreven, meestal door historici en strategen die de grote lijnen van deze ramp als uitgangspunt hadden, maar het dagboek van Cees de Wit laat je meekijken hoe een gewone winkelier in een klein dorp deze verwoestende oorlog heeft ervaren.’

Vooral gelet op de reacties, is het werk dat ik erin heb gestoken het dubbel en dwars waard geweest. Graag wil ik hierbij de SSDA nogmaals danken voor hun steun. En ik dank iedereen die me geholpen heeft met de nodige informatie over de geschiedenis van ’t Zand, zoals bijvoorbeeld de namen die bij de foto’s in het boek hoorden.

Wilt u het boek bestellen? Dat kan! Stuur hiervoor een e-mail met uw adresgegevens naar info@dagboekvandewit.nl. Tot 1 augustus 2020 kost het boek € 16,95 (normale prijs € 19,95).

Olga de Wit

Heb jij ook nieuws? Mail het aan redactie@tzand.info