Door Gerard Schagen
De allerlaatste Sportvriend glijdt door de brievenbus. Snel even kijken, het zal best een nummer zijn met een nostalgisch tintje.
Inderdaad, er worden veel terugblikken gedaan, maar toch krijg ik het ineens warm, ik ga bladeren en nog eens bladeren, maar niets, mijn bijdrage staat er niet in.
Snel de computer opgestart, heb ik iets fout gedaan? Heb ik hem wel verzonden? Ben ik soms de bijlage vergeten?
Niets van dit alles…. Het is gewoon gegaan zoals het jaren goed ging.
Teleurgesteld is zacht uitgedrukt. Ben Wissink maar bellen, geen gehoor, maar hij belt terug. Hij staat net als ik voor een raadsel, heeft niets ontvangen, maar ik kreeg niets terug.
Een volgende week is er niet, dus dan maar naar de nieuwe Sportvriend tzand.info.
Omdat het toch en nare belevenis is maak ik er maar en extra column van.
Hier onder letterlijk wat eigenlijk in De Sportvriend had moeten staan:
Geen nieuws voor de agenda. Het is tevens mijn laatste agenda, ik ga hier niet mee door op tzand.info. Veel activiteiten haalde ik uit De Sportvriend zelf, omdat lang niet iedereen zijn activiteiten doorgaf en de agenda toch nog wat aanzien gaf.
Ik wil daarom iedereen bedanken die wel steeds hun programma of activiteiten doorgaven. Dank ook aan Joris Langedijk van Eelan, een paar keer gebeurde het dat ik vergat de bijlage er bij te doen, Joris belde of mailde dan: “Gerard heb je geen agenda??? Stuur hem per omgaande”. Ja dan kwam het toch weer goed.
Hoe lang ik de agenda gemaakt heb weet ik niet. Ik ben niet zo erg van de data. Ik heb Theo Volkers opgevolgd en dat is vrij lang geleden.
Gerard Schagen
DE ALLERLAATSTE
U heeft hem in handen, koester hem, geef hem een kusje, laat een traan op hem rollen….
Het is na bijna 62 jaar de allerlaatste Sportvriend
Het was een huisvriend, en vrienden ga je, als ze vertrekken, heel erg missen.
Een nieuwe vriend dient zich aan, via computer, i pad, tablet en zelfs telefoon. Een vriend die heel veel informatie gaat verstrekken, je kan geen bladzijden omslaan, niet even terugbladeren maar je moet scrollen en hem weer aanzetten als je nog eens iets terug wilt zien.
Zijn naam is tzand.info Hij heeft beloofd enorm zijn best te doen de Sportvriend-leegte op te vullen, maar heeft daarbij ook weer de hulp van iedereen nodig.
Ik zelf heb heel wat pagina’s vol geschreven in De Sportvriend. Het begon allemaal als secretaris van toen nog voetbalvereniging Geel-Zwart. Een zeer gewaardeerde rubriek was “De pluim van de week” voor het team dat in dat weekend buitengewoon gepresteerd had.
De kopij werd ingeleverd bij mijn buurman Jan Noot, de razendsnel typende notarisklerk. Daarna gingen de vellen op de stencilmachine en samen met zijn vrouw Annie werd het eindproduct gevormd.
Zo begon het, daarna heb ik de pen bijna niet meer losgelaten, probeerde het met verhalen, gedichten, stukjes onder de agenda en het lijvige jaaroverzicht.
Het ging niet altijd van een leien dakje. Er was een voorzitter die vond dat mijn inbreng teveel papier koste, wat tot een flinke woordenwisseling leidde. Bijna had ik de pen er bij neergegooid, woordenwisselingen liggen mij niet zo erg.
Gelukkig ben ik er overheen gestapt en enige tijd later begon ik stiekem stukjes onder de agenda te schrijven zodat het 1 pagina bleef. Het werd oogluikend toegestaan, de lezers vonden het leuk en het werd een wekelijkse traditie.
U heeft natuurlijk wel begrepen dat stukjes schrijven ook een hobby is.
Daarom ben ik begin dit jaar begonnen met “Mijn beleving van de maand”. Omdat de kopij op maandag moet worden ingeleverd was de maand juni nog niet klaar.
Deze kunt u dus terugvinden op tzand.info onder de knop home.
GS
