MIJN BELEVING VAN DE MAAND FEBRUARI
Door Gerard Schagen
Februari is nog maar een paar dagen oud of de wereld wordt opgeschrikt door die vreselijke aardbeving in Turkije en Syrië. Vanuit de hele wereld komt hulp. Vriend en vijand staan zij aan zij tijdens de reddingsoperaties. Het is vooral de gewone man die zich laat zien.
Nederlanders zijn er met hun Turkse landgenoten. De reddingshonden zorgen af en toe voor een lichtpuntje. Acties worden ruimhartig bedeeld. En dat allemaal terwijl men elkaar elders in de wereld naar het leven staat. Daar lijkt een mensenleven niet te tellen.
Het enige doel is macht. Maar wat is macht als een dergelijke ramp toeslaat….
Wanneer komt dat gezonde verstand bij de wereldleiders nu eens boven, als ze dat al hebben…. Wat zou de wereld toch mooi zijn zonder al dat wapentuig. Dat geld kan voor prachtige doelen worden gebruikt waar de hele wereld van profiteert.
Het zal een luchtspiegeling blijven, want in het Oude Testament stond immers dat Kain Abel al dood sloeg.
Ja het kan allemaal zo mooi zijn, maar dan zie je in Eén Vandaag weer zo’n deprimerend interview met een Oekraïense psychologe die al haar diploma’s heeft plus praktijkervaring en graag aan het werk wil, vooral ook om haar getraumatiseerde landgenoten te helpen. Het mag niet!!!!!! Haar diploma’s zijn hier niet geldig en ze spreekt nog niet goed Nederlands. Dat is toch om te huilen. Terwijl de GGZ’s hier om personeel zitten te schreeuwen. O, o, die regeltjes toch.
Tijd niets gehoord van dat kleine mannetje uit de Leliestraat, de klimgeit van ’t Zand.Ruud Ramler wist hem te traceren een schreef een mooi verhaal in de Schager Courant. Adne van Engelen behaalt zijn successen nu vooral in Thailand, zowel sportief als zakelijk. Hij reed zich in de kijker bij een nieuwe ploeg, waarin veel Franse renners, met o.a. successen in New Zeeland en Dubai. Als hij 7 mei even thuis is staat hij aan de start in de ronde van ’t Zand. De kans lijkt echter klein.
Het is 15 februari, er dwarrelt een flyer door de brievenbus. Het gaat over feest in het Knollenhol, carnaval dus. De eerste activiteit is 11 februari, leuk, maar dat is al geweest. Dit bewijst dat het carnaval in ’t Zand op een heel laag pitje staat. Ik zie geen Knollenburg en hoor niets over Prins Pieper. Gelukkig kan de jeugd uitbundig feesten dankzij de WBO. Ook De Zandstee wordt niet vergeten, de waakvlam brand nog.
Na corona barst in het Zuiden het feest dubbel en dwars los. In ’t Zand heeft het verenigingsleven moeite om weer op gang te komen. Er staat niets spectaculairs op de rails. Zijn we dan zulke twijfelaars?? Bijvoorbeeld bij Dynamic Tennis, er moeten leden bij… Ik heb vaak mensen horen zeggen ”Dat lijkt me nu leuk”. Maar daar blijft het dan bij. Neem nu ook eens die volgende stap. Ga eens kijken op donderdagmorgen in de sporthal van 9.15 – 10.45 uur. Of informeer bij Klaas van Diepen of Kees Deutekom, binnen de kortste keren staat u met een racket in uw hand en wilt u nooit meer weg.
Ik praat dus uit ervaring maar kan het helaas niet meer.
En toen was er koffie, dat zeggen ze ook na afloop bij Dynamic Tennis.. ☕☕☕☕
Over koffie gesproken. Wist u dat er ook koffie-party’s zijn waar men verschillende soorten kan proeven. Na afloop van zo’n party werd gevraagd of er nog opmerkingen waren. “Jawel” roept een kieskeurige dame. “Er zit een barst in mijn kopje”. De gastvrouw reageert alert. “Dat bewijst maar weer eens hoe sterk onze koffie is”.
De enquêtecommissie doet verslag over Groningen. In een lijvig rapport worden overheid en NAM grove nalatigheid verweten. Geld verdienen was de grote drijfveer, de Groningers waren bijzaak. Heel Nederland, maar vooral Groningen was benieuwd naar de reactie van de leider van ons mooie land, zoals hij het altijd noemt.
Nou die reactie was voorspelbaar, het leek wel of er een bandje werd afgedraaid: “Ik vind het verschrikkelijk voor de Groningers, het is niet goed gegaan. We gaan dit kritisch bekijken. In april (?) hopen we stappen te zetten”.
Het zijn dezelfde geluiden als bij de toeslagenaffaire. “We moeten dit snel oplossen”
Inmiddels zijn er Groningers die naar de rechter stappen waar ze het op moeten nemen tegen 3 landsadvocaten en een aantal van de NAM. Bij voorbaat kansloos dus. Ik stop hier mee, het raakt me teveel als ik al die bouwvallen zie.
Ik zat in de wachtkamer bij de huisarts en daar lag “Rond de Spoorhalte” het dorpsblad van Oudesluis. Ik dacht; even gluren bij de buren. Het was verrassend wat er allemaal in dat kleine dorp wordt georganiseerd en hoe iedereen betrokken is. Zo is er b.v. de Buurtkamer, waar alle weken iets is te doen. Wordt ’t Zand dan te groot?? Hier moest het Inloophuis stoppen wegens te weinig belangstelling.
Zo’n boekje in je handen voelt nostalgisch, het doet je denken aan De Sportvriend.
In februari viel weinig regen 19 mm in 7 dagen. In 2003 en 2012 viel er 21 mm. Het gemiddelde is 66 mm.
We stappen over naar maart, we mogen weer stemmen. Het is zekerbelangrijk je stem te laten horen. Niet stemmen is bij voorbaat verliezen.
