MIJN BELEVING VAN DE MAAND JULI
Door Gerard Schagen
De maand juli start somber:
– Na klagen over de hitte is het nu zeuren over het onstuimige herfstweer. Toch zie ik een ras-optimist in korte broek door de regen fietsen.
– De boeren demonstreren omdat de overheid gaat bepalen welke voeding aan het vee gegeven moet worden. Het ergert de veehouders dat er totaal geen overleg is. Het dierenwelzijn lijkt in het geding. Benieuwd wat dierenactivisten hiervan vinden.
– Kermisexploitanten waren blij dat ze weer mochten starten, maar worden nu geweerd door gemeentebesturen. Hoe gaat onze gemeente beslissen over de Zandtemer kermis??? Wordt hij juist groter? Het is dan wel al oktober.
– De tweede kamer veegt een motie van tafel om 500 weeskinderen uit Griekse vluchtelingenkampen naar Nederland te halen. Dat 2 partijen tegen waren was te verwachten, maar dat regeringspartijen met een Christelijke achtergrond tegen zijn geeft op z’n minst te denken. Geld sturen zal niet helpen, er is gewoon geen plek voor goede opvang. In Nederland staan al wel veel helpende handen klaar, maar die worden niet gehoord ofwel terzijde geschoven. Het zijn nu nog kinderen, maar wat te doen als ze straks ten einde raad illegaal in ons land opduiken???
Tijd voor iets luchtigers, omdat het goed afliep..
In ons land zijn nog steeds onbewaakte spoorwegovergangen. Zo reed een man met zijn auto zo’n overweg op terwijl er van links een trein naderde. Een botsing volgt….
De chauffeur kruipt ongedeerd, vloekend en tierend uit zijn verkreukelde auto.
“Dat dendert maar door” schreeuwt hij. “Die sukkel ziet toch dat ik van rechts kom!!!!!”
Eindelijk weer naar fitness. Roeien, fietsen, lopen en maar doorgaan….
“Pak je rust” roept Hans. Rekken, strekken, adem in adem uit, buigen, draaien… “Goed bezig” roept Hans dan.
Iedereen heeft er weer zin in en het voelt lekker.
Zomaar een plaatje, wat je kan tegenkomen in ’t Zand. Een leuk doorkijkje. Ons dorp heeft echt wel mooie plekjes, Je moet ze wel zien…
Als het aan de overheid en zorgverzekeraars ligt gaat de hele medische wereld digitaal. Veel medici en vooral specialisten zetten hier grote vraagtekens bij.
Ook ik zet een groot vraagteken en hecht grote waarde aan persoonlijk contact, elkaar in de ogen kijken, de lichaamstaal aflezen, het is allemaal veel moeilijker via een schermpje.
Misschien komt dat door de leeftijd, via de telefoon is het veel gejaagder, je vergeet een belangrijke vraag te stellen, dan moet je een nieuwe afspraak maken om dat alsnog te doen.
Als ik tegenover mijn specialist zit gaat dat ontspannen met soms een kwinkslag en die vraag komt dan wel boven drijven.
Hou men ten goede, er kunnen wel degelijk kleine dingen digitaal en ik zoek ook wel eens op internet wat één of andere klacht kan inhouden, maar ik ga niet aan de dokter vertellen hoe hij/zij het moet behandelen of welke medicijnen het beste zijn.
Drie aardbevingen op rij in Groningen en wat zegt minister Wiebes??? Hij wenst de Groningers veel sterkte en vindt de onrust begrijpelijk…. Altijd weer die woorden, waar blijven de daden???
Gedupeerden op TV weten wat er mis is: Het geld wat is verspild aan procedures, gemaakte plannen die weer in de prullenbak belandden, vergaderen en debatteren, enz., het was voldoende geweest om vrijwel alle schade te herstellen, met andere woorden : “Aan de slag nu”
Er zijn al Groningers die een bedrag accepteren dat ver beneden de kosten ligt, dan heb je tenminste wat… Is dat wat de overheid wil??? Ook onze naamgenoot ’t Zandt ontkomt niet aan de bevingen.
Sorry dat ik jullie hiermee lastig val, maar ik voel me erg betrokken bij de Groningers.
Ook de jeu de boules is weer gestart, de opgepoetste ballen glinsteren in de zon.
Ook hier moet de 1,5 m aangehouden worden, het plezier is er niet minder om. Mijn bal ligt 1,5 mm van het butje, “kat in het bakkie” denk je dan. De tegenstander staat enigszins gemeen te grijnzen, zijn bal suist door de lucht, de bedoeling is duidelijk…. Met een plof komt hij neer….mis!!! Nu grijns ik, maar niet lang meer, hij heeft nog een bal en jawel…. Een enorme knal, ijzer op ijzer….
Mijn bal springt 1,5 m weg en de zijne ligt op 1,5 mm, hij wint. Zo ligt ook hier vreugde en verdriet dicht bij elkaar.
Vreugde en verdriet, ook in de Corona-wereld. Verdriet om de steeds dichterbij komende tweede golf nu men zich zonder schroom in allerlei feesten stort en de 1,5 m aan z’n laars lapt, waardoor het aantal besmettingen drastisch toeneemt en tot grote zorgen leidt.
Vreugde om het feit dat een vaccin mogelijk heel dichtbij is.
Vreugde ook om een vinding in Heerlen, waar een medicijn is gevonden die de klachten aanmerkelijk verzacht en het aantal sterfgevallen beperkt, doch voorkomen is beter dan genezen, dus blijf voorzichtig en doe geen domme dingen… Dan zie ik steeds weer dat doodsbange vrouwtje voor me in haar rolstoel, die op televisie smeekt om de regels te handhaven want…. “een tweede golf overleef ik niet”.
Het was zo leuk, dat struinen door ’t Zand, ik had er zin in, helaas de animo van aanbieders is te klein, angst voor de massa??? Dat zal iedereen begrijpen. Tot volgend jaar dan maar.
Deze maand viel in mijn achtertuin 72 mm regen in 8 dagen, iets onder het gemiddelde. De julimaand is altijd grillig. In 2007 viel er 175 en in 2018 0 mm
Op naar augustus, ook dan zal Corona ons blijven achtervolgen.
