MIJN BELEVING VAN DE MAAND MEI
Door Gerard Schagen
5 mei; ik heb dan gemengde gevoelens. Ja we zijn bevrijd, we zuchten niet onder een juk en daar zijn we dankbaar voor.
Maar oorlog is nog overal en in ons eigen land zijn moorden en explosies aan de orde van de dag, op elke straathoek kan je een mes tussen je ribben krijgen als je maar één verkeerd woord zegt.
Ook de randfiguren rond het voetbal, die door de media hardnekkig supporters en fans worden genoemd. Het zijn allemaal kleine oorlogjes die gevoerd worden.
Gelukkig wonen wij in vredelievend ’t Zand en kan ik met een gerust hart deze letters op papier zetten.
De 53e ronde van ’t Zand bracht Zandtemer succes. Het ging weer supersnel en er werd gretig gesnoept uit de goed gevulde premiepot.
2 Zandtemers in de kopgroep van 6. De bel had geklonken….. en daar kwamen ze door de bocht suizen, het finishdoek lonkte…. Floep… ineens schoot daar een rood shirt als een kanonskogel naar voren, juichend over de finish. Het was Rick van Breda…. In eigen dorp, in de eigen straat.. Heel knap volgde Binck Burger daarna als derde.
Dankzij weer veel vrijwilligers was dit evenement wederom een groot succes.
We hebben weer een mooi en vooral gezellig familie-midweek gehad. Me z’n achten naar het Friese Earnewald, natuurgebied Olde “Feanen”. Uiteraard kwamen we Friese paarden tegen en ook het ooievaarsdorp met zo’n 15 bewoonde nesten.
Het weer had beter gekund maar eten, bier en bed waren uitstekend. En thuis nog even genieten van de Friese dúmkes.
Feijenoord kampioen en terecht.. Dat Feijenoorders van fonteinen en vijvers houden wisten we al, alleen die in Rotterdam hielden ze heel. Wel waren er verstoppingen door de vele rotzooi die was achtergelaten. Feesten kunnen die Rotterdammers ook, weinig rottigheid, nog geen 50 arrestaties en dat stelt ook de politie tevreden. Ik zou zeggen; het zijn er 50 teveel…
Wat was het spannend; AZ – Westham United, waarom wilde die bal er maar niet in, steeds stond er zo’n zwartkous in de weg. De AZers hebben alles gegeven en nipt verloren, jammer dan… Teleurgesteld naar huis zou je zeggen. Helaas…. Toen brak de hel los. Het leken inderdaad wel duivels met capuchon en bivakmuts.
Gelukkig zijn veel daders opgepakt en hopelijk worden er fikse straffen uitgedeeld.
Weer een leger aan vrijwilligers was Hemelvaartsdag in touw om het populaire mini-voetbaltoernooi in goede banen te leiden. Maar niet alleen op de dag zelf ook daarvoor zijn vrijwilligers in de weer. Wat te denken van die eenzame lijnentrekker. Meetlint er bij en de lijnen kaarsrecht er op. 77 teams streden op al die veldjes en hadden het bovenal heel gezellig.
Het was weer tijd voor het mannenuitje van de Zonnebloem. Onder leiding van drie zonnige dames gingen we naar de paardenkliniek in Middenmeer.
We werden ontvangen en rondgeleid door de ons welbekende veearts Jan Reitsma, die ook medeoprichter is van deze kliniek. Boeiend en gedreven vertelde hij over het ontstaan en hoe trots hij is over de teamgeest die er heerst en ook nodig is, want er gebeurt nogal wat. Allerlei medische ingrepen, onderzoeken en operaties.
(Op de foto, van de site geplukt, foto-credits Paardenkliniek Middenmeer, zie je hoe een echo wordt gemaakt)
Heel herkenbaar allemaal als je veel ziekenhuis van binnen hebt gezien. Het is alleen allemaal een stuk groter. Ik ben nog nooit met een takel op de operatietafel gelegd. Ook de hoefsmid is hier een soort paarden-orthopeed. Bijzonder hoeveel aangepaste hoefijzers er zijn.
Er werd door ons gezelschap enthousiast teruggeblikt, vooral Willem van Duin wist nog te vertellen hoe hij met echte werkpaarden had gewerkt. Als afsluiting kwamen er onder de borrel weer heel andere verhalen los. Zonnebloem bedankt, het was gezellig en leerzaam.
Als je veel leest in kranten of tijdschriften kom je soms ware wijsheden tegen, zoals deze twee:
– De basis van een gezonde orde is een grote prullenmand.
– Als de mensen op de hele wereld arm rijk, oud, jong. Als iedereen elkaar nou eens een hand zou geven, dan zouden er op de hele wereld geen zakkenrollers zijn.
Een unieke gebeurtenis tijdens het jeu de boules-toernooi. Een echtpaar moest de poedelprijs delen, heel toevallig vormde ik daar ook een helft van. Het is toch eigenlijk een prachtige en gezellige sport in de zomermaanden. Er kunnen nog steeds leden bij.
Even uniek is dat de nieuwe Zandtemer voetbalcoach, Maurice Dignum, niet alleen een debutant is maar in ronde 3 al de leiding nam en deze niet meer afstond.
De maand mei loopt ten einde. Ik loop langs de sporthal, het is stil, nog steeds geen bedrijvigheid terwijl de uitbreiding volgens de prognoses al klaar moest zijn.
Intussen doen allerlei geruchten de ronde in het dorp en dat kan nooit goed zijn.
Inmiddels vordert de uitbreiding van het dorp gestaag. Deze mensen willen straks sporten en liefst dicht bij huis.
Ik weet uit ervaring hoeveel strijd het heeft gekost voordat de Mutitreffer in 1983 kon worden geopend. Het hele dorp was er bij betrokken geweest. Was het een andere tijd? Zijn we niet meer één met alle Zandtemers? Om iets te bereiken moeten de schouders er onder, over hobbels heen stappen, ofwel de zo geprezen Zandtemer saamhorigheid moet zichtbaar worden.
Wat kan de rol van de Dorpsraad zijn, die staat onafhankelijk boven de partijen en strijd voor de leefbaarheid in het dorp. We hopen allemaal op een goede afloop en dat de bouw snel gaat starten. We moeten af van het fabeltje dat er één verenging zou zijn die staat te juichen als het geheel wordt afgeblazen, ondenkbaar gewoon.
Ik hoop ook dat de stilte wordt doorbroken. Vooral om geruchten te stoppen is openheid zeer gewenst.
Dit verhaal maalt al een tijdje door mijn hoofd en nu is het er uit…
In mijn achtertuin viel 49 mm regen in 7 dagen, alles in de eerste helft van de maand. Dit is onder het gemiddelde van 64.
