De onrust begon aan te wakkeren. Boodschappen werden ingeslagen. Schoenen werden opgezocht in de schuur. Kriebels in de buik namen toe. Appies vlogen over en weer door de ether. Spaarpotten werden omgekeerd en opa’s en oma’s lief aangekeken.
De eerste editie was van Zandsation Zero bleek een succes. 135 bezoekers verdeeld over de avond. Jas in de garderobe. Met zuurstok in de mond gingen ze van links tumtumtumtum en naar rechts tumtumtumtum. Jas uit de garderobe want nog even een rondje over de kermis. Jas weer in de garderobe. Oh wacht mijn mobiel zit er nog in of past “u” er anders op. Maar eerst ff een selfie. Later op de avond de die hards. Nog even flink draaien. Praten en ontdekken. 00.00 uur, de deur sluit. Het is mooi geweest. Een laatste rondje over de kermis. En hangen bij de botsauto’s. Dan lekker naar huis en naar bed.
Het handbalveld op zondag werd gekleurd door vrolijke sokken en geverfde haren. De tent met uitzicht op het voetbalveld stond vol. De regen hing zo nu en dan als een wit gordijn dicht getrokken over het veld. Toch was de sfeer goed en relaxed. De heren met winst de dames helaas niet , maar oké, voor 1 keer is het gewoon iets minder erg.
De kinderen trokken weer hun baantjes over de kermis. Knuffelberen onder de arm geklemd, plastic
horloges om de pols. Blauwe plekken van de zweef. Rondje in het reuzenrad. Geld zoeken onder de wagens of durven vragen aan de dronken buurman . Drukte in de kroeg, taxi’s af en aan. Kaassoufflés, patat mét en kroketten drukte in de snackbar.
In alle vroegte werden de hekken geplaatst, het zand gestort. Een gemoedelijke saamhorigheid tussen op elkaar ingespeelde enthousiastelingen. De paarden renden het schuim voor de ogen. Het geld werd grof vergok
t. Aanmoedigen, balen en weer door gaan. Veel te gezellig om in zak en as te zitten. Oude bekende, flesjes in de tent. Klamme ruggen tegen het kroegraam. Dansen, lachen, geinen, drinken, sjansen, praten, glazen bier.
Dinsdagochtend met een sompig hoofd toch op weg naar traditioneel ontbijt, een glimp van rollators aan de Jonge Prins bar. Seniorenbal was zeer geslaagd, horende de verhalen. Eentje toe, jonkie erbij. Wil nog wel door maar kan niet meer zo lang hoor. Selfie? Wat is dat?
Blote armen op weg naar de kroeg. Geen jas in de garderobe ,hangen er nog zat van voorgaande dagen. Met biertje in de hand van links tumtumtumtum en naar rechts tumtumtumtum. Nog steeds de jas niet uit de garderobe want ik ga nog niet naar huis. Straks mis ik iets. Kan nog wel even door. Nog even een rondje over de kermis, ‘ oh is tie al dicht’ Dan maar ff een rondje bier. Waar is iedereen? Ik maak ff een selfie, waar is mijn mobiel? Hoe laat sluit de deur? Is het mooi geweest? Nog even een afzakkertje halen, en een eitje bakken.
Woensdag rest een dorpsstraat vol plastic afval, zure bierlucht. Massaal foto’s kijken met schorre stem en wazige blik. Alles ademt een vredige sfeer uit van een zeer geslaagde kermis 2019.Waar jong en oud aan bod kwam en waar niets geen ongeregeldheden waren die verdere aandacht verdienen. Waar ons dorp toch weer sterk in is.
De rust is weer weder gekeerd.
Tot gauw
vrolijke groet
