Roddelen. Volgens mij gebeurt het overal. Of praten over elkaar, klinkt iets vriendelijker. Roddelen is doorgaans niet positief. Ik doe er ook aan mee. Loop zeker niet weg voor nieuwtjes. Als iemand begint met “heb je het gehoord van…” of “wist je al dat zij….” Dan luister ik aandachtig en geniet van de sappige details. Ik heb er mijn mening over maar doe er verder niets mee. Gewoon reuze leuk om al die mogelijke borstvergrotingen, affaires en andere smeuïge verhalen te horen. En wat iedereen nog meer doet , moet diegene lekker zelf weten. Wat ik absoluut niet doe is mogelijke verhalen de wereld in helpen. Bah, hekel aan. Wil ik echt weten of iets waar is van iemand dan vraag ik het diegene direct. Maar over het algemeen is het luisteren naar de verhalen als het lezen van de ‘roddelblaadjes’ bij de kapster. Zelf ben ik ook regelmatig het onderwerp van gesprek. Erg handig want dan blijf ik op de hoogte van ik allemaal doe! Zo zetten wij eind september ons huis te koop. Begin oktober op de kermis hoorde ik in het voorcafé dat wij een huis in Zweden gekocht hadden. En in de zaal dat ik in scheiding lag. Beide was niet waar en ik kon er smakelijk om lachen. De heer in kwestie die dit gehoord had kwam het mij persoonlijk vragen. Daar hou ik van. Toffe gozer trouwens.
“ik zag het écht, zo gemeen, vuile sl@#!.”
NEEEEE, niets meer dan dat, laat dat duidelijk wezen voordat de roddels komen. Maar hoe verzinnen ze het? Of, waar begint het? Ja, daar ben ik écht wel eens benieuwd naar waar een roddel begint. Omdat roddels doorgaans negatief en niet waar zijn kan het een vergeldingsactie zijn. Of jaloezie. Of gewoon ter vermaak van anderen. Ha, ik begin een beeld te vormen van een knappe pubermeid. In haar slaapkamer, op het krukje voor haar spiegel. Haarzelf bekijkend en twijfelend over haar aartsrivaal. Is zij niet mooier dan mij, heeft ze niet meer aandacht van de jongens? De onzekerheid slaat over 
in woede en de puberdame in kwestie besluit er een zoenpartij met een andere jongen dan het vriendje van de aartsrivaal tegen aan te gooien. “ik zag het écht, zo gemeen, vuile sl@#!.” Of de buurvrouw van 3 hoog die de onderbuurvrouw al haar kleding in de achterbak van de auto zag leggen en wegrijden. “Écht hoor, ze heeft haar koffers gepakt en is vertrokken”. In werkelijkheid had de onderbuurvrouw ein-de-lijk eens haar kledingkast uitgeruimd en besloten de overbodige kleding naar het Leger des Heils te brengen. En oh ja, het zwaarder in gewicht worden had niets te maken met een eventuele zwangerschap van een drieling dacht ik gehoord te hebben. Helaas nee, dit komt door medicijngebruik! Nou ja, hoe het ook zei, het ene oor in, het andere oor uit. Maar dat het overal gebeurd geloof ik graag. Ook hier worden we goed in de gaten gehouden. Geturfd word hoe vaak we bij het zwembad aanwezig zijn (oké, dat turven heb ik verzonnen en is dus een roddel). Maar laatst kregen wij ook al te horen dat wij terug gaan naar Nederland????? Mmmm, nee dat klopt niet. Tenminste, niet dat wij weten. Komt vast voort uit het feit dat wij druk bezig zijn met een goed plan voor aangepast onderwijs voor Sam. En mocht uiteindelijk dit onvoldoende blijken, dan gaan we het hebben over eventueel vervroegd terug keren naar Nederland. We zitten er nog middenin. Dat is nu nog niet ter sprake. En ondanks dat het het ene oor in gaat en het andere uit vraag ik mij af waar dit nu ontstaan is. Ik bedoel, zoveel mensen kennen we hier nog niet. Alhoewel het dorpje niet zo groot is en we wel al snel de helft “kunnen”. Misschien zit er iemand alleen op zijn zolderkamertje, op het krukje voor de spiegel…..maar ach, wat maakt het ook uit, wij doen ons ding, zij doen hun ding. Zeg wat je wil zeggen, doe wat je wil doen. Ik ga even skypen met Nederland. Ben benieuwd of er nog nieuwe roddels zijn.
tot volgende keer
vrolijke groet
