Wielrenner Adne van Engelen heeft onlangs aan drie wedstrijden meegedaan. Hierbij een verslag, met dank aan Tim en Trudy van Engelen.
Ronde van Pijnacker
Zaterdag 20 augustus reed Adne de ronde van Pijnacker, tussen Zoetermeer en Delft in Zuid-Holland. Samen met zijn Westfrisia ploegmaat Folkert Oostra reed hij goed voorin mee. Folkert wist al vroeg mee te springen met een groepje. Daarachter vormde zich een tweede groep met Adne erin. Het peloton en de twee groepen voerden een verwoede strijd over meer dan driekwart van de wedstrijd, maar de posities bleven ongewijzigd. Met een elfde plaats kon hij met een goed gevoel naar huis gaan, in de wetenschap dat Folkert met de overwinning was gaan strijken.
Ronde van Heerhugowaard
Zondag 21 augustus was de ronde van Heerhugowaard. Een stortbui vlak voor de start maakte het de nog koude renners niet makkelijk om in de wedstrijd te komen. De eerste ronden wemelde het van de valpartijen waardoor het peloton al vroeg uiteenviel in kleine groepjes en moedeloze eenlingen. Adne redt het niet om de eerste ronden voorin te zitten en kwam daardoor achter een valpartij terecht. Met een paar andere ongelukken vocht hij zijn eigen strijd om van voren aansluiting te krijgen. In het begin van de wedstrijd is dit meer een wanhoopsdaad, waardoor hij dan ook geen kans meer had om voorin mee te rijden. Uiteindelijk kwam hij op een ronde achterstand, waarna hij zich wel soepel bij de koplopers handhaafde. Dit leverde hem uiteindelijk een 24ste plaats op.
Driedaagse in de Pyreneeën
Op 26, 27 en 28 augustus reed Adne een driedaagse wedstrijd in de Pyreneeën rondom de plaats Pau aan de rand van de Pyreneeën, niet ver van de bedevaartsplaats Lourdes. De eerste etappe ging over tamelijk glooiend terrein en werd met een gemiddelde van 43,5 km/u afgelegd. Adne wist zich behoorlijk goed voorin te handhaven waardoor hij als 32ste eindigde van de 150 gestarte renners. De tweede etappe ging de echte Pyreneeën in waar de Soulor en Aubisque achter elkaar werden beklommen. Goed voor meer dan 25 aaneengesloten klimkilometers. Hier werd de slag gemaakt door een groep van zeven renners. Helaas had Adne niet de superbenen waarop hij had gehoopt. Daardoor kon hij niet meespringen op een steil deel van de Aubisque. Wel handhaafde hij zich in de voorhoede van de resterende groepen en eindigde knap als achtste. In het klassement steeg hij naar de negende plek. De etappe van zondag zat tussen het glooiende terrein van de eerste en de lange klim van de tweede etappe. Na 250 km op vrijdag en zaterdag was het nu zaak de ronderenner-kwaliteiten aan te spreken in de laatste 120 km. Doorgaans gaat dat Adne goed af; zijn verval door gestapelde vermoeidheid ligt vaak onder het gemiddelde. Deze derde etappe werd er een van vele aanvallen. De hele Westfrisia-ploeg wist steeds knap mee te gaan en zette zich in de finale op kop waardoor er na verloop van tijd nog maar 35 man over waren. De steile slotklim waren in het voordeel van Adne. Helaas werd hij in een afdaling van achteren aangereden waardoor hij bijna viel. Eenmaal weer op gang was de kopgroep niet meer in te halen. Hij beëindigde daardoor de etappe als 45ste op een halve minuut van de winnaar. Toch kwam hij op een fraaie tiende plaats in het eindklassement terecht met een achterstand van ruim twee minuten. Wie weet kan hij dat verschil volgend jaar overbruggen.
