De Pen is bij… Willem Ruygrok

In deze rubriek leveren we om de twee weken de pen af bij een Zandtemer.
De Pen is deze keer bij… Willem Ruygrok. “Ik ben al 30 jaar getrouwd met Pauline. We hebben drie kinderen: Debby, Jennifer en Wessel. Ik pendel al 35 jaar dagelijks met de auto tussen ’t Zand en Amsterdam voor mijn werk op het hoofdkantoor van ING. In mijn (daardoor schaarse) vrije tijd vermaak ik me graag met lezen en kijken naar sport en dan voornamelijk voetbal. Ik heb in het verleden gespeeld voor Geel-Zwart en Sparta ’67 en daarna ben ik jarenlang coach geweest van Sparta 1 en begeleider van diverse jeugdteams van Geel-Zwart. Bij beide verenigingen ook verschillende bestuursfuncties bekleed en momenteel ben ik nog jeugdcoördinator. In een recent verleden heb ik me ook nog veel bezig gehouden met het paardrijden van mijn dochters.”
Vragen en antwoorden
Hoe lang ben je al Zandtemer?
Al 54 jaar. Ik ben geboren in de Irenestraat waar mijn ouders nu nog steeds wonen. In 1982 ben ik getrouwd en verhuisd naar de Leliestraat, waar ik nu nog steeds woon. Een tamelijk honkvast persoon dus.
Wat bevalt je aan ’t Zand?
De saamhorigheid en het verenigingsleven zijn toch wel de sterke punten van dit dorp. Als je hier in de penarie zit komen ze van alle kanten om te helpen en dat geeft toch wel een goed gevoel. Vergeleken met andere dorpen hebben we hier een groot aantal verenigingen, die allemaal goed draaien, met allemaal hun eigen vrijwilligersbestand, ondanks dat ze veelal in dezelfde vijver vissen.
Wat is je mooiste plekje in ’t Zand?
Om te verblijven was dat vroeger ‘De Jonge Prins’, maar nu is dat mijn eigen huis en tuin. Overigens ben ik ook graag op het voetbalveld. Als ik met een toeristische blik naar ’t Zand kijk denk ik aan de vlotbrug, de bollenvelden en ik vind de nieuwe molen ook een aanwinst.
Wat is je mooiste herinnering?
Niet een specifieke, maar ik heb veel mooie herinneringen. De vakanties met vrienden naar Amerika en Spanje; de vakanties met het gezin naar Italie, Frankrijk en Spanje; met Wessel naar wedstrijden van Feyenoord, Arsenal en Dortmund; weekendjes weg met Pauline en het NK dressuur, waar mijn dochters meededen met hun pony’s. Van vroeger herinner ik me een onbezorgde jeugd met veel voetbal, schaatsen in de winter en in de zomer naar het strand.
Waar kun je o.a. van genieten?
Naast het hierboven genoemde toch vooral van de rust in en om het huis. Met mooi weer lekker in de tuin zitten met een boek en een biertje en ‘Langs de lijn’ of ‘Radio Tour de France’ op de achtergrond. In de winter hetzelfde maar dan op de bank voor de brandende kachel. De krant lezen in de ochtendzon met een cappuccino op een terras in een Italiaans dorp vind ik ook heel lekker, net als ’s morgens heel vroeg in de auto stappen om op vakantie te gaan.
Wat mist ’t Zand?
Voor een dorp volgens mij niet veel. Alle eerste levensbehoeften zijn te verkrijgen. De Spar is natuurlijk een zegen voor ons dorp, net als een geweldige slager en bakker. Een gemis vind ik goed openbaar vervoer. Je kunt in ’t Zand niet buiten een auto als je onafhankelijk wilt zijn. Daarnaast vind ik dat we een mooi dorpsplein missen. Laten we het pleintje voor de Spar maar wat opknappen dus glasbakken weg, die paar parkeerplekken weg en het wat gezelliger maken.
Waar kunnen we je ’s nachts voor wakker maken?
Iedereen die me lief is, mag mij wakker maken als hij of zij hulp nodig heeft. Daarnaast zet ik de wekker voor mooie sportevenementen. Vroeger keken we met het gezin naar bokswedstrijden tussen Ali en Frazier. Dat deed ik bijvoorbeeld ook voor de olympische sprintfinale 1988 in Seoul tussen Johnson en Lewis. Voor de start van een Elfstedentocht kom ik ook wat eerder mijn bed uit.
Als ik aan ’t Zand denk, dan…
Denk ik aan een dorp waar ik in een heerlijk rustige omgeving ben opgegroeid en mijn kinderen groot heb zien worden. Ondanks dat ik erover denk om naar een stad te verhuizen zal ik toch altijd een Zandtemer blijven.
De pen gaat naar Zandtemer… omdat?
Ren Dekker. Hij was vroeger bij ons kind aan huis en ik heb meerdere prachtige vakanties met hem meegemaakt. Nu zie ik hem nog regelmatig bij Geel-Zwart. Een man met een prachtige humor en ik verwacht daarom dat zijn antwoorden wat ludieker zullen zijn dan de mijne.