Vlotbrug
Zo vlot is de brug in ‘t Zand
deze avond niet meer.
Er is een strijd aan de hand
twee mannen vast op de brug
ze willen van geen wijken weten
er is geen weg terug.
Het gaat niet om geven en nemen
het draait alleen om ‘ik’
om ego en de grootste pik.
Op mijn fiets laveer ik tussen beiden
en vraag zijn jullie er al uit ?
Dit lijkt ze niet te verblijden
zeker niet mijn lachende snuit.
Bij alle twee fluister ik zacht
deze wedstrijd ‘wie heeft de grootste’
ga jij verliezen is wat ik verwacht.
De oudste(wijste?) ging
uiteindelijk maar achteruit.
De jongste, ‘t parmantige dingetje
passeerde toeterend, heel luid.
Dan mag ie toch nooit weg
die goeie ouwe vlotbrug
waar mensen denken
dat iets groter is
dan wat het ooit zal zijn.
Die goede oude vlotbrug
ik kan er zo van genieten
van deze humor en zijn gein.
