In deze rubriek leveren wij de pen af bij een Zandtemer. De Pen is deze keer bij…
“Mirjam de Wit-Visser, dochter van Loek en Riet en zus van Hans en Judith.
Ik was 22 jaar getrouwd met Jan, die helaas zeven en een half jaar terug de strijd met kanker niet heeft kunnen winnen. Moeder van Isa, Sanne en Jim. Schoonmoeder van Martijn en Rick. Ik woon aan de Irenestraat op het mooiste plekje van het dorp vind ik zelf. Heb 14 jaar bij de Rabobank hier in het dorp gewerkt maar nu Ik werk al bijna 20 jaar bij Baltus/van Halderen/Bemiddeling en kan lekker op mijn fiets te werk in BolleNoord.”
Vragen en antwoorden
Hoe lang ben je al Zandtemer?
Al 53 jaar. Ik ben geboren aan de Kanaalkade waar mijn ouders nog steeds wonen.
Wat bevalt je aan ’t Zand?
De saamhorigheid. Toen Jan ziek was en na zijn overlijden hebben we heel veel reacties van Zandtemers gekregen die met ons meeleefden. Dat is hartverwarmend.
Ook vind ik het super dat er ontzettend veel mensen hun steentje bijdragen om alle verenigingen en stichtingen in het dorp goed te laten draaien.
Wat is je mooiste plekje in ’t Zand?
Onze boerderij op de hoek van de Irenestraat. Eerst woonden we er samen met oma de Wit en nu samen met Garret en Rona Apeldoorn die er een nog mooiere stek van hebben gemaakt.
Wat is je mooiste herinnering?
De allermooiste zijn natuurlijk de geboortes van onze kinderen en onze trouwdag op 25 januari 1990, ondanks de orkaan die toen over Nederland raasde.
Maar ook mijn jeugd aan de kanaalkade, ’s avonds met alle buurkinderen balletje trap.
De familievakanties en de weekendjes weg met het vriendenkoppel,
En ook een mooie herinnering is dat we met dames 1 van de handbal heel ver in het bekertoernooi kwamen waardoor in Groningen en Maastricht moesten spelen met beide keren een bus vol met supporters als ondersteuning.
Waar kan je o.a. van genieten?
- Van de gezelligheid van mijn gezin met aanhang. Van een mooie handbalwedstrijd van de meiden, als Jim tegen Martijn moet voetballen en tegenwoordig hebben we een wielrenner in het gezin dus supporter ik ook Rick, en sta ik regelmatig langs het wielerparcours.
- de gezellige avondjes eten met het vriendenkoppel en de weekendjes weg.
- Het prachtige uitzicht op de bollenvelden naast de boerderij.
- de jeugd van de handbalvereniging die ik training geef, leuke meiden die allemaal op hun eigen manier fanatiek met het spelletje bezig zijn.
- De derde helft van de wedstrijden van mijn handbalteam mag hier niet ook niet ontbreken. Lekker napraten over de wedstrijd maar vooral genieten van de borrel en de nacho’s van Pieter de Geus.
Wat mist ’t Zand?
Een busverbinding zonder overstappen met Alkmaar zou voor heel wat scholieren veel tijd schelen.
Waar kunnen we je ’s nachts voor wakker maken?
Als iemand hulp nodig heeft mag je me altijd wakker maken, maar het liefst slaap ik door.
Als ik aan ’t Zand denk, dan…
Denk ik aan een mooi dorp met zijn vlotbrug en waar de inwoners hun best doen om het een mooi, actief en leefbaar dorp te houden.
Mijn antwoord op de vraag van Marian Boersen;
Hoelang blijf je nog handballen?
Ik wil het nog wel een paar jaar volhouden! Zolang ik geen blessures krijg ga ik nog lekker door. Het gaat misschien niet meer zo snel maar het plezier met de meiden is er niet minder om!
De pen gaat naar Zandtemer… omdat?
De pen gaat naar Zandtemer Hans Visser omdat ik het knap vond dat hij met diverse ouders het voor elkaar kreeg om “Zandsation’ te organiseren binnen heel korte tijd. Zo kon de jeugd t/m 18 jaar in de Bayes kermis vieren op de zaterdagavond.
Deze Zandtemer zou ik graag de volgende vraag willen stellen:
Organiseren jullie komende kermis weer een “Zandsation” ?
