Ik kan het niet. Ik kan het niet laten. Ook al vind ik in principe dat ik mijn mening hierover zo in het openbaar voor me zou moeten houden. Laten kan ik het niet. Het sinterklaasfeest. Het romantische gaat eraf. Kan ik mij de spanning nog herinneren die op kwam vanaf het moment dat Sinterklaas in Nederland aan kwam op tv. Een bakje met pepernoten en schuimpjes op tafel, het geluid op 10. Als het programma af was gelopen vol overgave beginnen aan de mooiste tekeningen en de langste verlanglijstjes want je mocht je schoen zetten. Dat had Sinterklaas tenslotte gezegd. Als we door het dorp reden keken we altijd goed naar binnen bij de bakker, naar de bewegende Zwarte Piet en alle andere mooie versiering. En als je, als het al donker was, met je moeder naar Schagen ging, stonden we met ons neus tegen het raam gedrukt van de boekenwinkel. Een vrolijk zwarte piet koppeltjeduikelde aan een rekstok. Alle etalages waren vrolijk versierd. Alle winkels waren ook nog bezet overigens. Vrolijk klonken de sinterklaasliedjes. En de spanning dat er een vrolijk huppelende zwarte piet de hoek om kwam en je een hand met snoepgoed of zelfs een klein kadootje gaf was groot. Een aai over je bol, lieve woorden en “wel je schoen zetten hoor!” Nu loop je eerder een obesitas belaste, weliswaar vrolijke, rood geklede man in een slee tegen het lijf. Ben benieuwd wanneer de actiegroepen tegen hem worden opgezet. Slecht voorbeeld voor de kinderen die dikke buik en wat dacht je van die rendieren. Écht dierenmishandeling. Wie zou er vallen over de kleur van de hulpelfjes. Die hard werken om alle pakjes in te pakken, hun oren bij de plastisch chirurg in punt vorm hebben laten boetseren en hun voeten in kromme krulschoentjes moeten wringen. Nee, nu is er de spanning of je niet een of ander groepje droeftoeters tegen het lijf loopt die dit feest proberen te verpesten. Al sjekkie rokend raar lopen te blaten en ons beschuldigen van dingen waar we nog nooit over nagedacht hadden voordat zij dit alles ter sprake had gebracht. Wanhopig ben ik bezig mijn kinderen te behoeden van dat waar deze demonstranten voor staan; discriminatie! Mijn meiden hebben hier geen weet van. Zien kleurverschil maar maken totaal geen onderscheid. Iedereen is gelijk. Ik probeer hen te behoede van het feit dat ze hier over na gaan denken, of er misschien wél verschil is. Of blank misschien beter is, of anders dan gekleurd. Ik hoop dat zij blanco blijven, bijzondere woordspeling in deze, in hun mening, hun waarden en normen voor wat betreft huidskleur en zich niet laten omdenken door deze onruststokers die niet verder denken dan hun neus lang is. Zij zien huidskleurverschil niet , althans, niet qua innerlijk en dat wil ik zo blijven houden .Gelukkig blijft ’t Zand nuchter. Is de bakker nog steeds vrolijk versierd. De intocht onveranderd en proberen we het romantische van dit feest terug te krijgen door de geweldige pepernotenmolen waar Sinterklaas weer mag verblijven. En laten we eerlijk zijn, de kleine kinderen maakt het echt geen drol uit wat voor kleur zwarte piet heeft. Alleen de reden die ons word opgelegd om dit aan te passen ga ik niet mee akkoord. Voor iedereen een heel fijn, gezellig en knus Sinterklaas en zwarte Pieten feest toegewenst. Ook voor de droeftoeters. Want ooit hebben zij ook vol overgave “sinterklaas kapoentje” bij hun , met winterpeen gevulde schoen, gezongen. S’morgens op koude blote voetjes en in hun flinterdunne pyjamaatjes hun cadeau of snoepgoed de volgende ochtend met blijdschap in ontvangst mogen nemen. Ook zij hebben deze traditie vol nostalgie mee mogen maken en zullen daar toch écht wel met weemoed aan terug kunnen denken, toch!? Dus écht voor iedereen een heel heel fijne tijd toegewenst.
vrolijke groet
