“Mama? Au vinger”
Mijn oudste was 2 turven hoog toen zij uit bed vandaan kwam en iets liet zien wat op een wijsvinger moest lijken.
Het doorgaans garnalen roze aanwijsstokje was 2, 3 misschien wel 4 keer zo dik opgezet.
De huid glansde onder de hoge druk waar hij op stond.
Dat dat pijn deed begreep ik dubbel en dwars. We vermoede een insectenbeet.
Haar kamer keerde we binnenste buiten maar het enige dierengespuis wat we vonden was haar knuffelkikker.
Oke, en een ieniemienie klein mugje waarvan wij dachten dat deze niet de boosdoener zou kunnen zijn maar door ons toedoen wel heel rap het lootje legde.
De vinger koelde wij en na 1-2 dagen nam de ergste zwelling af en wat resteerde was een brandblaarachtig iets.
Na deze ervaring volgde er velen meer.
Zo heeft dochterlief op de bank gelegen met 2 zakjes diepvrieserwten op haar ogen omdat deze zó dik opgezet waren dat zij niets meer kon zien.
Was haar hals zo dik dat het enigste wat zij kon omhoog kijken.
En waren er talloze andere opgezette lichaamsdelen die haar beperkte in haar bewegingsvrijheid.
Haar armen, benen, vingers, tenen.
En haar ook nog eens ongelooflijke pijn bezorgde.
Het bleek dat ons meissie allergisch was voor muggensteken.
Van dokter kregen wij een “antigif” middeltje, een zalfje en een pilletje.
Maar voorkomen is natuurlijk beter dan genezen.
Dus hebben wij zo’n half jaar salaris uitgegeven om de mug te verbannen uit de buurt van onze dochter. Expert ben ik op het gebied van aanbod.
Laten we starten met de standaard hor-ramen. Ideaal maar niet waterdicht.
Een klamboe boven het bed. Doodeng om je dochter daar halverwege de nacht als een wrap opgerold in vast te zien liggen.
Hoge pieptonen vanuit een apparaatje in het stopcontact, paarse lampen, verstuivertjes, smeerseltjes, pilletjes om te slikken, planten met een luchtje, armbandjes en kettingen, pleisters, en andere giftig achtige dingen, moet ik nog even door gaan?
Écht alles hebben we geprobeerd maar niets hielp voldoende.
Tot ik besloot om de binnenkant van een tent op te zetten in haar kamer en haar daar maar in te laten slapen.
Maar hé, daar moet dus vaker iemand aan gedacht hebben?
Dus surfte ik over het net en kwam uit bij de Deryan slaaptent.
Een slaaptent welke in haar bed, om haar matras zat. En welke een mooi tentje over haar bed vormde. Dit bleek voor 98 % de oplossing .
Muggen werken namelijk niet alleen ‘s nachts maar ook overdag dus daar komt die 2 % vandaan.
Dochterlief (en ook de jongste werd zodra ze haar nieuwe bed kreeg hierin veilig opgeborgen) vond dit tentje ook nog eens erg leuk.
Er zaten zakjes in waar zij een flesje water, een boek en een knuffel in opbergt.
En wij hoefde haar s nachts niet uit de knoop van een ingewikkelde klamboe te pulken.
Jongste dochter viel niet uit haar grote bed.
Het gaf hen een gevoel van geborgenheid en tegelijkertijd ook een soort van vakantiegevoel.
Maar allerbelangrijkste was dat zij niet meer (zoveel) gestoken werden door die nare muggen en met zwellingen zo groot als handballen rond hoefde te lopen.
Mooie van deze bed-tentjes is ook nog eens dat je ze , opgevouwen in een klein tasje makkelijk mee neemt naar andere slaapadressen.
Moet ik nog meer reclame maken?
Ik raad ze iedere ouder aan voor hun kroost.
Ongetwijfeld zullen ze er ook in kleinere matrasversies zijn. Dat had ik dan eerder willen weten.
Ik wens iedereen een muggenbultvrije vakantie toe
vrolijke groet
