A-4tjes vol schreven we elkaar, ook al zagen we elkaar iedere dag op school. Over meiden dingen; jongens, make-up, shoppen en over sporten en trainen , je kent het wel. Tegen oktober werden de brieven langer en langer. Zonder inhoud overigens. Zeggen we nu, toen was het heeeeel belangrijk. 1 a4 vol met koeienletters “NOG 9 BROODTROMMELS DAN IS HET KERMIS”.We zaten in Schagen op school en hadden het uitgaansleven en de kermissen volop ontdekt. We genoten intens en keken het meest uit naar “onze” kermis. Enkele weken voor aanvang begon het al te kriebelen. Zoals dat eigenlijk je hele kermisleven, van af het moment dat je het besef er van krijgt, al hebt. De vlinders schoten door mijn buik toen ik als klein meisje door mama naar school werd gebracht , door het dorp reed en opeens de eerste kermiswagen zag staan……Op je knietjes achterstevoren op de achterbank keek je door de achterruit de hard zwoegende stoere kermismannen na en dacht, nog een paar nachtjes slapen………….. 
Samen met mijn moeder kochten we nieuwe warme kermiskleren die in de kast lagen te wachten tot het zover was dat je ze dragen mocht. Wat voelde het speciaal, in het donker, in je nieuwe kleren tussen al die lichten en geluiden. Met papa in de botsauto’s. Met mama proberen een keuze maken bij het touwtje trek uit een plastic barbiepop met grote kale plek op het achterhoofd als je haar haar omhoog deed, of een kartonnen doosje met veel zaagsel waartussen enkele ‘knaltouwtjes’ verstopt zaten. De kroeg waar je het liefst met een grote boog omheen liep. Het was een beetje spannend, er kwamen hard lachende schreeuwende lallende mensen uit die anders deden dan dat je normaal gewend was van grote mensen.
roddels, relatieproblemen of juist weer opbloeiend
Je na-toeterende oren van de herrie als je s’avonds moe maar voldaan in je bedje lag en smachtte naar de dag van morgen, het was nog lang niet af. De warme kop soep op maandag bij opa en oma aan de Keinsmerweg. Dampend in het leeggehaalde raamkozijn, met mijn neefjes en nichtjes op een rij, zo kon je goed de paardjes zien. Op uw plaatsen 1-2-3 af! Later mocht je alleen met je schoolvriendinnetjes over de kermis. Alvast afkijken hoe je echt moest kermis vieren.
En jaren later samen met mijn beste vriendinnetje voor de eerste keer de kroeg in. Spannend, snel door het voorcafé, de plaats van de ‘die-hards’, toen nog niet aan ons besteed. Later zelf in het voorcafé omdat blijkt dat het daar ook gewoon hûl gezellig is. De rode draad van humor die door de kermisdagen heen loopt. Het dansen, roeien, zingen, lachen, springen, drinken, vies worden, gek doen, vette hap halen, vissie bij de kar, niemand lijkt iets raar te vinden. Of toch wel, roddels, relatieproblemen of juist weer opbloeiend, vechtpartijtje, ongelukjes. Het intens zalige samenzijn wat je woensdags mist als het om is, waar je van af moet kicken, waar je met een gelukzalig en vaagmisselijke (die laatste hè…!) gevoel aan terug denkt. Dat brakke lijf , jammer dat het af is, blij dat het af is. Je hebt trek in haring, frikandel speciaal, ketchup uitjes, chips en cola.
Onze familie in het oosten van het land is altijd moeilijk uit te leggen geweest wat kermis precies inhoud. Hoe het voelt. Hoe het gaat. Hoe het verbroedert. Hoe niet raar het is als iemand 1 dezer dagen met kerstmuts en clownsneus in korte broek door het dorp loopt. Dat men om 9 uur ontbijt in de kroeg en dat deunen noemt. Hier in Noorwegen waag ik me er niet eens aan het in mijn half bakken Engels uit te leggen. Ik heb de kermis dit jaar intens gevoelt, ervaarde “kermisweer” in Noorwegen (een zacht warm briesje, veel afgevallen bruin rode bladeren), ik was mij bewust van de dag, tijd , welke momenten wanneer plaats zou vinden. Ik pijnigde mijzelf door foto’s via de app te vragen. Maar ik hoop intens dat iedere kermisganger deze woensdag op zoek is naar chips, haring en frikandellen, moe, voldaan, gaar op de bank ligt, haze tukjes doet, met een lach op de gezicht wakker word en zo min mogelijk wil praten omdat die schorre stem zoveel energie kost. Ik hoop dat iedereen dit jaar weer een GEWELDIGE kermis heeft gehad. Geniet er lekker lang van na! Hopelijk tot volgend jaar oktober, nog 364 nachtjes slapen……….!
vrolijke groet
ww
w.fotografiemarjovlaar.nl
