Mijn Beleving van de maand februari

MIJN BELEVING VAN DE MAAND FEBRUARI
Door Gerard Schagen

Het vaccineren is nu echt begonnen, ook vanuit, ’t Zand reizen 85-plussers richting Alkmaar.
Toch loopt alles nog niet gladjes, er worden zelfs nog priklocaties gezocht terwijl men in november al wist dat dit er aan kwam.
Ik weet trouwens wel een locatie…… De Multitreffer. De voordeur in en via de achterdeur er weer uit en dan met het prikteam dat jaarlijks in ’t Zand de griepprik geeft, of denk ik nu te simpel in mijn eigen straatje??
Het woord is aan de GGD. Je kan overal de Jonge wel de schuld van geven, nee zo werkt het niet. De GGD’s moeten zelf ook hun verantwoording nemen.
Die arme Hugo heeft het al moeilijk genoeg en wordt teveel gebruikt als kop van Jut.
Als de Jonge kritiek wil vermijden moet hij niets doen, niets zeggen en niets zijn. Dat ligt gelukkig niet in zijn aard.

6 februari: Weerberichten slaan alarm en zijn rood gekleurd. Er komt een sneeuwstorm aan die zijn weerga niet kent. Beelden van weleer worden getoond die we bijna waren vergeten.
6 februari 1958 was de dag waarop een Brits vliegtuig met spelers en staf van Manchester United in een sneeuwstorm verongelukte, 23 mensen vonden de dood.

7 februari: Fijne sneeuw jaagt door de straat en zorgt voor diverse ophopingen.

Een specht snoept bij ons lekker van de pindakaas. Elders in het land zijn de vlokken groter en de wind minder. De TV laat nu beelden zien van het heden, Sneeuwpret met of zonder mondkapje.

 

8 februari: Een loopje naar de Spar is baggeren door de sneeuwhopen, toch kom ik nog iemand met een rollator tegen.

Onze sneeuwschuiver is gebroken en de winkels zijn dicht, onze voordeur en pad blijven door de wind vrijwel sneeuwvrij. Inmiddels blijft het waaien en poedersuiker sneeuwen, morgen maar een schuiver lenen om de boel achter op orde  te krijgen.

Het wordt prachtig winterweer, tijd voor een gezonde wandeling en zoeken naar mooie plaatjes. Soms is het even ploeteren maar dat heeft ook zijn charme.

Een skiër achter een auto zoeft rondjes door onze straat. Daar waar andere straten worden schoon geschoven en gepekeld blijft de onze maagdelijk wit, een eldorado voor sleetjes. Fietsers moeten oppassen, voetjes aan de grond. Maar ja, het is winter toch??? Eindelijk weer eens een echte…

 

Ook de ijsbaan Land van Buur is open. Helaas is, ondanks hard werken, het ijs niet best. Sneeuw en wind hebben hun invloed gehad. Geoefende schaatsers zoeken het elders maar de jeugd vermaakt zich opperbest, er wordt zelfs een disco georganiseerd. De Stolper ijsbaan ligt meer in de luwte en is na het sneeuwvrij maken redelijk tot goed.

Het Schager Nieuwsblad meldt dat in ’t Zand de ijsbaan van De Volharding niet open gaat.

Een storend foutje. De Volharding heeft meer met paarden en hoopt dat in oktober weer een draverij kan worden georganiseerd.

 

De sneeuwbergen liggen er nog, komt ineens een bestelwagen van Albert Heijn het Sparplein oprijden en parkeert daar voor geparkeerde auto’s, wat een brutaliteit. Mijn nieuwsgierigheid is gewekt, de AH-man gaat de winkel in, bedrijfsspionage?? Of alleen maar geld pinnen? Zo kan je in deze coronatijd een simpele ontmoeting extra spannend maken.

Feit blijft wel toen AH alle auto’s binnen hield onze Spar-Carla wel in haar groene autootje op pad ging, de klant is koning, ook als er een berg sneeuw ligt.

 

DE PRIK: We hebben beiden de uitnodiging om een afspraak te maken voor vaccinatie.

Maandagmorgen beginnen met bellen, 10 minuten in de wacht en dan: “sorry meneer vanwege een storing kunt u nu geen afspraak maken, probeert u het later nog eens”. ’s Middags, nog steeds storing, morgen dan maar.

Dinsdagmorgen: “Onze lijnen zijn overbezet, probeert u het later nog eens” en de verbinding wordt verbroken. Twee uur later, hetzelfde verhaal. Nu maar blijven proberen want we willen geprikt worden.

Jawel, om half 5 hebben we contact, de wachttijd valt mee. We worden uitstekend te woord gestaan, alles wordt overduidelijk uitgelegd, het belangrijkste is dat we 1 maart de eerste prik kunnen halen in Middenmeer en de tweede 8 april in Alkmaar. – wordt vervolgd –

 

De eerste voetbalwedstijd met publiek is gespeeld, er waren bij deze proef verschillende scenario’s, maar waarom het met 3 biertjes in de hand moest snap ik niet, ook was er een proef met een druk bezocht congres, is er dan toch licht aan het einde van de tunnel?

Ja en nee, zeggen Rutte en de Jonge, ze laten niet het uiterste van hun tong zien, maar…. Hoera, we kunnen weer naar de kapper, pedicure, enz. en…. we mogen weer winkelen, wel op afspraak en 2 mensen tegelijk in de winkel. Ik zie het al voor me: “Er wordt een afspraak gemaakt, de klant is binnen, kijkt eens rond, past nog wat en zegt dan “Nee ik ga eerst nog maar eens verder kijken”, trouwens de tijd was ook om en de volgende klant staat voor de deur, hopelijk koopt die wel wat” Geen wonder dat ondernemers met argusogen kijken naar de supermarkten, stel je voor dat daar ook 2 mensen tegelijk naar binnen mogen…

De middelbare scholen gaan langzaamaan ook weer open. De basisscholen waren dit al, dat is wel even wennen, “hoe pak ik het aan?”

Een onderwijzer deed het heel aanschouwelijk: “Ik heb 3 flessen in mijn linkerhand en 2 in mijn rechter, wat heb ik?” “Een drankprobleem” riep een pientere leerling.

 

Ik blijf me verbazen over de journalisten na zo’n toespraak. Zijn eerste vraag was “Kunnen de versoepelingen niet wat ruimer?” Zijn laatste vraag is… “Meneer Rutte vindt u de risico’s die u neemt eigenlijk wel verantwoord?”

 

Vorige maand schreef ik dat Dennis Mulder en Erik Knapen gaan deelnemen aan een mountainbiketocht van Noord Frankrijk naar Zuid Limburg voor de stichting “Heroes Duchenne”. Deze week zag ik in het programma “Je zult het maar hebben” een jongen die aan deze spierziekte lijdt en weet dat hij niet ouder zal worden dan 30 of 40 jaar en steeds verder achteruit zal gaan.

Diep mijn petje af over hoe deze jongen volop in het leven staat. Hij is zelfs een favoriet op Tik Tok, waarop hij filmpjes laat zien over wat hij allemaal doet en meemaakt, gelardeerd met de nodige humor en zelfspot. Dit gezien hebbende hoop ik dat Dennis en Erik veel sponsorgeld gaan ophalen voor meer onderzoek en mogelijke behandelingen. Het is momenteel erg stil rond de fietsers..

 

Er glijdt een blad door  de brievenbus “Eye opener” geheten. Ik ga bladeren en me vervolgens verbazen. In de naam van Jezus worden allerlei enge dingen verteld en voorspellingen gedaan, maar ook een happy end wordt in het vooruitzicht gesteld. We moeten ons vervolgens niet zo druk maken over een beetje corona en het vaccin moeten we wantrouwen.

Ja, wat moet ik met zo’n blad? Juist…. Je niet gek laten maken en in de blauwe bak deponeren.

 

De tuin is door Hilke lente klaar gemaakt, ziet er gelikt uit, maar niet voor lang…. De katten zien er een aantrekkelijke schijtplaats in. We gaan maar weer koffieprut sparen want daar hebben hun pootjes een hekel aan. Ook is weer een vogel bezweken aan de roofzucht aan dit lieve, zacht spinnende huisdier die zijn prooi als het goed is ook nog eens triomfantelijk thuis brengt.

Ik kwam ook nog een leuke tongbreker tegen:

De dikke dame duwde de dunne dame de draaideur door. Doordat de dikke dame de dunne dame door de draaideur duwde, duwde de dunne dame de draaideur door.

In februari viel 45 mm neerslag in 8 dagen, dit is beneden het gemiddelde van 66 mm in 13 dagen.

 

Heb jij ook nieuws? Mail het aan redactie@tzand.info