Dochterlief krijgt huiswerk mee. Een ‘mediaboekje’ waarin ze haar schermtijd van een week bij moet houden. Hoe lang zit je per dag, voor de televisie, op je telefoon, computer, facebook, Instagram, noem maar op. Hoeveel whats app , tik tok , of snapchat je. Maar ook, hoe vaak lees je een boek of tijdschrift of luister je muziek.
YES!!!! Denken wij. Komt er na deze week misschien bewustwording.
Écht, mateloos irriteer ik mij aan het getuur op die vooral kleine mobiele schermpjes. Onderuitgezakt op de bank. Niet opkijkend als ik ze wat vraag. Veelal de meest onnozele vlogs volgend. Lui die zichzelf filmen terwijl ze aan het gamen zijn. Of een challenge aangaan of ze een echte pizza kiezen om op te eten, of een snoeppizza. Soms (heel soms) ook wel leuke dingen waar ze wat van leren of leuke knutsel ideeën opdoen.
Toch voornamelijk is het allemaal grote onzin die ik nog grotere onzin vind worden omdat het ieder willekeurig vrij moment bekeken wordt. Ik heb een bloedhekel gekregen aan de mobieltjes van mijn kinderen omdat ze er gewoonweg een stuk minder leuk van worden. Ze reageren als ze een geluidje uit dat ding horen komen alsof hun leven op het spel staat. Meteen en per direct moet er gekeken worden. Ze spreken schermtijd af waarin ze snel en kort onderhandelen want tijd kost schermtijd. En iedere keer komt er weer een zucht of een ‘maar’ als ze af moeten sluiten. En hangen hun mondhoeken op standje heel erg ongezellig want oh-wat-zijn-we-weer-streng-en-wat-moet-ik-nu- doen-nu-ik-niet-op-mijn-telefoon-mag-en-aaaaaaaal-mijn-vriendinnen-mogen-veel-langer-dan-een- half-uur-op-hun-telefoon.
En ja, ook papa en mama zitten op hun mobiel. En ook teveel. Maar zeker een stuk bewuster. Niet als we samen ‘gezellig’ een bakkie zitten te doen. En veelal voor zinnige info zoals mailcheck of afspraken maken. Dat heb je zelf in de hand zou je zeggen maar toch valt dat niet mee. Afspraken als géén telefoon mee naar boven,( godzijdank want om half 12 s avonds vliegen de ‘plings’ en de ‘ding dongs’ je nog steeds om de oren). Na het avondeten helemaal geen telefoons meer. Dat is gewoonweg een regel die staat en niet overschreden wordt. Maar een half uurtje per dag en meer schermtijd moet je “verdienen”. Daarvan moet ik heel eerlijk zeggen dat dit inmiddels al uitgelopen is naar een uur. En soms zelfs……de tijd vliegt.
De protesten vliegen je om de oren en als ik er dan eens naar luister :
“Maar mam, iedereen is nu aan het snapchatten en ik mag niet mee doen….als enige.”
“Wat snapchatten jullie dan?”
“Gewoon van alles”
“Oké, maar wat?”
Diepe zucht. “Nou kijk maar, hier staan ze te tanden poetsen…………………………….En hier smeren ze brood…………..pakken hun handbaltas in.
“En dat is het?
“Ze praten erbij”
Mijn god. Wat zonde van de tijd.
Maar ondertussen besef ik ook dat dit gewoon de tijd is waarop er op deze manier gecommuniceerd word. Of je het nu leuk vind of niet. Neemt niet weg dat wij ouders nog altijd de grenzen stellen voor wat betreft het gebruik. Dus ga ik ze nu even appen dat hun schermtijd erop zit en ze af moeten sluiten.
tot volgende keer
vrolijke groet
