Een verslag van Tim van Engelen
In de tweede helft van het seizoen komt wielerploeg Bike-Aid de eer toe te mogen deelnemen aan twee prachtige etappewedstrijden rond evenzovele meren in centraal en zuid-oost China. Deze 13- en 11-etappes lange koersen maken vergelijkbare emoties los als de West-Europese Tour de l’avenir en voorheen de roemruchte Vredeskoers in Oost-Europa; het ultieme strijdtoneel op Aziatische grond wordt hier geboden voor de fine fleur van de het continentale wielrennen.
Openingsceremonie in schitterende Chinese stijl.
De Bike-Aid ploeg geeft talentvolle Afrikaanse jongens als Mekseb Debesay de kans zich te ontwikkelen in het mondiale speelveld. Zij worden daarbij ondersteund door door de wol geverfde Europese continentale renners zoals sprinter/machtsmens Lucas Carstenssen, klimmer/afmaker Nikodemus Holler, tijdrijder/windbreker Justin Wolf en klimmer/slijtage-icon Adne van Engelen.
In de tweede helft van julie telde de Tour of Qinghay Lake 13 etappes waarvan 11 races in lijn, een ploegentijdrit en een inviduele tijdrit. Er was één rustdag.
De openingsrit was ploegentrijdrit van ruim 40km in de stromende regen.
Het rondeboek vertelde over starts op 2500m hoogte met klims tot 1300m daarboven. Dit moest een drukfout zijn. Eenmaal aangekomen op het ‘grand depart’ nabij de wereldstad Xining gaven de GPS-fietscomputers aanleiding tot eenzelfde conclusie: de display gaat in de fout. Overleg met andere ploegen, waaronder de Nederlandse Monkey Town ploeg, leidde tot lichte paniek: de eerste negen etappes werden verreden op ‘Colombiaanse’ hoogte, met klims tot 3800m waarin geregeld meer dan 1200m hoogteverschil moest worden overbrugd. Éen ploeg had hier minder moeite mee: de formatie Medellin; inderdaad uit Colombia. De etappes op grote hoogte vormden een ware aanslag op de gesteldheid van de (niet-Colombiaanse) renners: 3 tot 4 uur volle wedstrijdinspanning op hoogtes tot dichtbij 4000m, zonder een onmogelijk te realiseren acclimatisatie van vele weken, doet vreemde dingen met een afgetraind rennerslijf. Na afloop van een race duurde het vaak één of meerdere uren voordat enige vorm van verlichting en herstel de benen kon binnenstromen.
De wedstrijd werd gewonnen door een renner uit de Colombiaanse Medellin formatie. De Nederlandse jongens van Monkey Town en Evo Cycling wisten topklasseringen in etappes te bereiken. Alex Molenaar en Roy Eefting (beiden MT) wonnen de 8e en 12e etappe en Peter Koning (EC) werd tweede in de individuele tijdrit van 40km. Van Bike-Aid eindigden Lucas Carstensen en Mekseb Debesey meermalen in de top 10 terwijl Justin Wolf de 4e plek in de indivudele tijdrit veroverde. Oud-prof Michel Kreder reed een constante ronde en leek in het begin de beste kaarten te hebben om als eerste Nederlander in het algemeen klassement te finishen. Maar etappe na etappe bracht Adne van Engelen de achterstand van 2,5 minuut op Michel Kreder terug, en passeerde hem in de 8e etappe. Adne eindigde na 13 etappes op de 35e plaats, met een achterstand van 15 minuten op de winnaar en een voorsprong van 4 minuten op de 2e Nederlanders, Michel Kreder.
Een gecombineerd strijd- en meditatie-toneel.
