De onrust is weg. We hebben ons min of meer neer gelegd bij onze beslissing. We beginnen alweer plannen te maken voor in Nederland. Momenteel is het påske ferien bij ons en ik heb besloten deze week mijn verstand op nul te zetten en me alleen druk te maken om onbenullige dingen. Nou, dat gaat me wonderbaarlijk goed af. Zo vraag ik mij inmiddels af waarom honden altijd achter blijven met de wandeling en aan de verkeerde kant van waar jij de riem vast hebt, terug komen lopen. Ben ik een poos lang op zoek naar de lievelingsbeer van jongste dochter. Haar steun en toe verlaat. Ik baal als een stekker. Niet alleen omdat ik een pesthekel heb aan zoeken, zó zonde van mijn tijd. Maar temeer ook omdat ik hem net écht nog in mijn handen had. Hij blijkt uiteindelijk tot grote opluchting van ons beide gewoon op een aangeschoven stoel te liggen. Ik stel mijzelf zuchtend de vraag of het aan mijn witte gezicht legt dat de zon net achter een wolk verdwijnt als ik mij uitgebreid geïnstalleerd heb buiten op het bankje met een kop koffie en een boek. En weer vol op schijnt als ik mij net in een hoekje, ook heerlijk, op de bank heb genesteld. En vraag mij af waarom ik, meer dan anders trek heb in chocolade, suiker en andere slechte dingen net als je besloten hebt wat gezonder te gaan leven. Én!!! waarom je ieder jaar rond pasen alle 3 de verschillende kleuren papiertjes van de eitjes moet hebben opengemaakt voordat je weer weet in welke de melkchocolade zit…………
Waarom ik het best spannend vind weet ik niet
Als tegenhanger regel ik toch nog wat verhuisdingen, uitschrijvingen, berichtgevingen en win ik informatie in over belangrijk te regelen zaken. En ik maak een afspraak. Eindelijk maak ik een afspraak. Bij de kapper. Ik begin een beetje catweazle achtige nijgingen te krijgen. Weinig bijzonders zou je zeggen maar ik ben zolang als ik weet altijd door mijn zus geknipt. En dus denk ik dat ik mij hier toch echt wel een klein beetje druk om mag maken. Mijn zus weet wat ik wil en weet vooral ook wat ik niet wil. Mijn zus is voorzichtig met als gevolg dat ik het toch ff wat anders, vreemder, korter wil, gewoon ook omdat ik dat durf te zeggen tegen mijn zus. Waarom ik het best spannend vind weet ik niet. Ik bedoel, ik hoef niet perse een standaard kapsel, vind het leuk om te experimenteren. Heb verschillende kleuren van roze, blauw tot 
groen gehad. En zou nu dus helemaal los kunnen gaan. Heb ook echt wel zin om ff wat extreems uit te proberen hoewel de kosten hier flink oplopen als jij een kleurtje of een special itempje wil. Iets wat me er toch weer een beetje van weerhoud (en ik heb nog een doe-het-zelf-thuis-verf-pakketje in de kast staan). Misschien maak ik mij druk of de kapster en ik wel knappe gespreksstof hebben. Iets waar zus en ik nauwelijks gebrek aan hebben. Of zie ik op tegen de Noorse roddelblaadjes , alhoewel het lezen en begrijpen me al beter af gaat. Ik bedenk dat ik er eigenlijk helemaal niet zo tegen op zie maar er gewoon erg veel zin in heb. Ik zie wel waar het schip strand en kan altijd nog een muts op mijn kop zetten. Zo warm is het toch nog niet. Zó, “probleem” opgelost. Over wat voor onbenulligs kan ik me nu nog druk gaan maken voordat de vakantie voorbij is. Onvindbaar verstopte paaseieren! Blaren op de vingers door het knutselen van de afscheidstraktaties! Dochterlief die met een natte broek en een laars vol water thuis komt omdat die steen bij de waterval toch wat glad was, gelukkig heeft zij zich geen pijn gedaan. De iets zwaarder dan verwachte wandeling omdat jongste zo’n prachtige steen heeft gevonden en hem graag mee naar huis wil en wij om de beurt ons eigen een breuk sjouwen. Maar je je zere vermoeide vinger vergeet iedere keer als zij haar hand over de vormen laat glijden en zucht, “ik vin um zoooo prachtig”……….Wat is dit heerlijk genieten zeg dat onbenullig druk maken om niks.
Tot gauw
Liefs 
FIJNE PAASDAGEN ALLEMAAL!
