In deze rubriek leveren wij om de twee weken de pen af bij een Zandtemer. De Pen is deze keer bij… Bas Veul.
“Geboren op 14 oktober 1971 in Julianadorp als zoon van kastelein Henk en verpleegkundige Marty Veul. Broertje van Marika. Julianadorp was toen nog net zo groot als ’t Zand nu is. Ik ben getrouwd met Judith Visser en heb twee zonen: Hessel en Mats. Wij wonen aan de Oude Rijksweg 81. Na mijn studie aan de Hotel Management School in 
Leeuwarden en een kortstondige carrière in de horeca ben ik de afgelopen 18 jaar werkzaam in of in de buurt van de automatisering. Momenteel als bedrijfsarchitect van de informatievoorziening bij het UWV in Amsterdam.”
Vragen en antwoorden
Hoe lang ben je al Zandtemer?
Ik ben Zandtemer sinds zondag 3 augustus 1997, toen we na het Popweekend in Schagen voor het eerst sliepen in ons eerste huis aan de Mauritsstraat, dat we het jaar daarvoor hadden gekocht. Vanuit hier is mijn integratie verder gegaan. Beheerder van de kantine van Geel-Zwart, speler van Geel-Zwart 3 en Multitreffer 1, lid van de MR van de Sint Jozef en nu een voorzitterschap van de voetbalvereniging Geel-Zwart in het vooruitzicht.
Wat bevalt je aan ’t Zand?
Een heleboel, maar als ik één ding moet kiezen dan is het de activiteit van de gemeenschap. Er zijn zoveel verenigingen, clubs, buurtinitiatieven en georganiseerde, spontane eenmalige of repeterende activiteiten in het dorp. Daar wordt ik als sociaal dier heel blij van. De club die nu bezig is met het organiseren van 275 jaar ’t Zand is daar een mooi voorbeeld van. Ze bereiden van alles zelf voor maar betrekken ook de bestaande clubs om iets te organiseren. Zandstock is ook een mooi voorbeeld. Zou toch echt eenmalig zijn, maar als dat zo is zijn ze al 19 keer opnieuw begonnen met tellen. Gelukkig maar want ik ben ernstig geïnfecteerd met het Zandstockvirus. Dichter bij mezelf is mijn lidmaatschap van varkenshoudersvereniging ‘de Plorkies’. Een divers achtmanschap dat spontaan een tweetal varkens is gaan houden in ’t Zand. Tegen dat lidmaatschap ben ik zomaar aangelopen op een bruiloft. Tsja iemand bedenkt wel eens wat. In ’t Zand voeren ze het dan vaak ook nog eens uit…
Wat is je mooiste plekje in ’t Zand?
Dat is zonder twijfel ons huis en tuin aan de Oude Rijksweg. Na de afsluiting van de Rijksweg een oase van rust en ruimte met gezellige buren. We wonen er nu dertien jaar en zijn eindelijk bijna zo ver dat we kunnen zeggen dat onze stek af is. Toen we hier kwamen wonen had ik anderhalve linker en een halve rechterhand. Ik kan ondertussen wel zeggen dat ik twee rechterhanden heb na twee grote verbouwingen en het neerzetten van een nieuwe schuur. Overigens zijn er in ’t Zand een heleboel mooie plekjes als je het maar wilt zien. Het looppad achter Derako langs en verder langs de Koning Willem II-weg vind ik bijvoorbeeld schitterend. Er kan er alleen maar eentje de mooiste zijn.
Wat is je mooiste herinnering?
Ik heb zovele mooie herinneringen en die vechten allemaal om voorrang om hier vermeld te worden. Als mooiste herinnering aan ’t Zand kies ik voor de afsluiting van het eerste Zandstockfestival met ‘zeven zotte Zandtemers’ op het podium. Allemaal helemaal aan ’t labbere end, maar zo enorm enthousiast en trots op wat er was neergezet. Ja daar krijg ik nog kippenvel van.
Waar kun je o.a. van genieten?
Ik ben best goed in genieten en doe dat bij voorkeur met volle teugen. Ik houd van lekker eten en drinken. Ik kom graag op plaatsen waar mensen zich vermaken, daar sluit ik mij graag bij aan. Dat kan groots met kermis of Zandstock maar ook klein, met een ijsje in de kanaalkant of met een biertje in de hand leunend op het hek bij de varkens. Ik geniet van de energie waarmee de Zandtemers hun dorp leefbaar houden. Van de vrijwilligers in het bejaardenhuis tot de muziekschool die vele van onze jonge Zandtemers de beginselen van het maken van muziek bij brengt.
Wat mist ’t Zand?
Het enige wat ik kan bedenken is een klein persoonlijk dingetje misschien: een botenhellinkje om kleine bootjes te water te laten in het kanaal bij de buslus. Verder is alles aanwezig wat er moet zijn in een dorp van onze omvang.
Waar kunnen we je ’s nachts voor wakker maken?
Je kunt mij overal voor wakker maken. Wanneer het mij niet bevalt dan slaap ik binnen een paar tellen weer verder. Eigenlijk blijf ik graag ’s nachts wakker, dan gebeuren de meest onverwachte dingen. En dan wakker blijven tot het mooiste moment van de dag. De opkomst van de zon, de wereld die ontwaakt, de optrekkende ochtendmist, het fluiten van de vogels, een rimpelloos kanaal, de stilte door het ontbreken van auto’s op de Rijksweg.
Als ik aan ’t Zand denk, dan…
Word ik simpelweg blij en hoop dat de Zandtemer geest nog lang voort blijft bestaan. Op deze wijze kunnen we iedere uitdaging als gemeenschap aan.
De pen gaat naar Zandtemer… omdat?
Hang Appeldoorn-Do, omdat zij het afgelopen jaar de leerkracht is geweest van onze jongste zoon Mats. Hij heeft met veel plezier bij Hang in de klas gezeten in zijn laatste jaar op de basisschool. Ze heeft de groep een topjaar bezorgd door haar veelzijdigheid en kennis. Ik ben benieuwd of dit ook blijkt uit de antwoorden die zij gaat geven.
