In deze rubriek leveren wij de pen af bij een Zandtemer. De Pen is deze keer bij…
“Nanda van Diepen – van Graas; Geboren in Anna Paulowna en 1 uur na mijn geboorte ben ik direkt weggehaald bij m’n moeder omdat er kinkhoest heerste. Ik ben 6 weken in de Stolpen bij m’n opa en oma en tante Annie verzorgd. Mijn vader moest toen op de fiets op zondag naar de Stolpen fietsen en mocht buiten voor ’t raam even naar mij komen kijken vanwege besmettingsgevaar!! Tante Annie werd een beetje m’n 2e moeder. Ik kom uit een gezin van 9 kinderen 2 broers en 6 zussen.
Ik ben al ruim 50 jaar getrouwd met Arie. Ik ben moeder van Raymond* – Wendy – Dick – Ard en Koen en Oma van kleinkinderen Bart – Amber – Noralin – Ferrence – Jidde en Fie. Ik ben schoonmoeder van Fulco – Thildy – Maartje en Rachel. Ik ben ook adoptieoma van Kl. Nanda – Benjamin en Mikolay in Polen.
Ik heb Mondial Uitzendbureau samen met Arie in 2001 opgericht naast de Leliekwekerij D.v.Diepen & Zn.”
Vragen en antwoorden
Hoe lang ben je al Zandtemer?
Vanaf ons trouwen in December 1972 ben ik officieel Zandtemer.
Ik ging van ’t ouderlijk huis uit altijd al zondags naar de kerk in ’t Zand en ook naar de bibliotheek bij de dames Ranzijn t.o. de kerk. Terwijl ik op de lagere school in Anna Paulowna zat.
Op m’n 16e werd ik door Dhr. Quirien v. Trigt sr. op een receptie gevraagd of ik bij Jong Nederland de groep “Rakkers“ wilde leiden. Samen met Johan Sneekes ben ik maandags begonnen in de oude R.K. school aan de Keinsmerweg in ’t voorste lokaal. Met daarin een gigantische kolenkachel die verwarmd moest worden voordat de jongens van 7-8-en 9 jaar kwamen. Later met mijn zus Cisca, omdat Johan weer een andere groep ging leiden. Ook zijn we meerdere keren op kamp geweest met Jong Nederland. Met o.a. Ger en Willie de Moel – Johan Sneekes – Theo Tas en Annelies Veul. We werden dan gebracht door Eef Schilder sr. met de vrachtwagen naar ’t Robbenoordbos, Egmond binnen en Overveen achter een klooster. Dat was een mooie tijd. Toen wij trouwden stond er dan ook een erepoort van de Rakkers en Speelsters van Geel-Zwart handbal voor de kerk. Want ik heb ook nog een tijdje gehandbald bij Geel-Zwart.
Heb de eerste paar jaar na ons trouwen een groep op de peuterspeelzaal gehad met 12 kindertjes in de leeftijd van 2.5 tot 4 jr.
Als vrijwilligster heb ik geholpen bij de schoonhouden van de parochiezaal. Ik heb 23 jaar in ’t Ritmisch koor gezongen en zit nu bij de Bloemschikgroep van de kerk. Ik zit al heel lang bij de Studieclub; Noordelijk Zandgebied. Met 20 kwekersvrouwen.
Arie had met zijn vader en broers de bloembollen/ leliekwekerij D.v.Diepen & zns en export van Mondial Lelies waardoor er veel mensen nodig waren om de oogsten te verwerken, Als ’t kon hielp ik daarmee. Naarmate er minder mensen kwamen om in de bollentijd te werken werden er andere nationaliteiten ingezet. Turkse mensen- Srilankezen, Zuid Vietnamezen, Surinamers en uiteindelijk Poolse mensen. Doordat wij mensen konden krijgen met een Duitse Stätsangehorigkeit uit Polen (vanwege de export) konden wij voldoende mensen voor ’t werk krijgen.
Dit viel op bij de leliebedrijven in de Bosweg; daardoor vroegen zij of wij voor hen ook de Poolse mensen konden regelen. Dat heb ik toen op me genomen waardoor Mondial Uitzendbureau is ontstaan. Mondial Uitzend is ABU gecertificeerd en de huisvesting heeft ’t SNF-keurmerk. Dat krijg je niet zomaar. ’t Is hard werken.
Ik heb Pools geleerd en sprak al Engels en Duits waardoor ik goed met de mensen kan communiceren. Anja van Woesik was m’n eerste werkneemster bij Mondial Uitzendbureau. Zij is na 22 jaar nu met pensioen. Later kwam Marina Tas er ook bij en die werkt er nu nog samen met ruim 30 collega’s.
Daar ben ik best heel trots op. Door Anja ben ik ook in de Dorpsraad gekomen medio 2010.
Wat bevalt je aan ’t Zand?
Heel veel. Saamhorigheid. Bij verdrietige tijden! Maar ook met mooie, en alledaagse momenten.
Wat is je mooiste plekje in ’t Zand?
Bij ons thuis op de Bosweg 15 A waar we een weids uitzicht hebben op de bollenvelden en ’t N-H kanaal. Waar onze kleinkinderen naar hartenlust kunnen spelen en zodra de temperatuur het toelaat we buiten zitten achter op ons terras. En aan de keukentafel met dit mooie uitzicht.
We zien de zon opkomen en bijna ondergaan als hij schijnt.
Wat is je mooiste herinnering?
Dat zijn er heel veel.
Onze Trouwdag, de geboortes van onze kinderen en kleinkinderen.
Toen Arie weer opkrabbelde nadat we moesten waken na z’n openhartoperatie in het VU in Amsterdam.
Afgelopen december moest Arie weer een zware operatie ondergaan en in maart dit jaar kreeg hij een goeie uitslag. Toen hebben we alsnog ons 50 jarig huwelijksfeest gevierd met familie en vrienden.
Goeie uitslagen van de kinderen en kleinkinderen wat betreft gezondheid zijn mooie herinneringen.
De geboorte van Kleine Nanda in 2001 wat heel bijzonder was en het doorknippen van haar navelstreng.
Onze reis naar Nieuw-Zeeland met Klaas en Elma.
De Oekraïense arts Nicolai bij ons was en hij tientallen mensen met reuma en andere kwalen wist te genezen en van pijn af te helpen. Het waren wel heftige behandelingen. Onder andere een meisje dat al 1 jaar op bed lag en niets meer kon. Tussen 2 man in werd ze uit de auto gesleept om behandeld te worden. Ze huilde erover. Na 20 behandelingen kon ze weer zelfstandig lopen. Zo ook een jongetje van 7 jaar, Alexander. Hij kon zijn hoofdje niet rechtop houden en viel wel 30 keer per dag. Zijn ouders hadden de hele wereld afgereisd voor genezing. Uiteindelijk vonden ze die bij Nicolai die bij ons spreekuur had. Na 20 behandelingen kon hij zelfstandig uit de auto naar ons toe komen, en liep zonder steun met hoofd rechtop naar onze deur. Dat vergeet je nooit meer.
Waar kan je o.a. van genieten?
Oohh van zoveel. Dat we samen kunnen ontbijten en koffie drinken met een krantje. Van ’n uitslag van gezondheid. Als de kinderen en kleinkinderen komen of zomaar iemand van de familie of vrienden of buren aan komt wippen. Een groet of een zwaai. Bloemen, planten, bloemschikken, puzzelen, zingen, muziek, reizen, cultuur, een nieuwe taal leren. Een goed boek lezen in de avondzon in de tuin. Een mooie film, tuinieren, fietsen, lopen, wandelen in ’t Zwanenwater. Goede gesprekken, de zon, kermis, sinterklaas, kerstmis, ’t eerste sneeuwklokje. Etc.
Wat mist ’t Zand?
In principe niets, maar heb toch wat puntjes;
Stoplichten bij de Vlotbrug die automatisch kunnen worden ingezet bij calamiteiten. Nu worden verkeersregelaars ingezet! O.a. ook in de zomer bij strandweer en veel vaar-verkeer. Vanaf onze kant staan we dan best lang te wachten om over de brug te kunnen als er geen verkeersregelaars zijn. Gelukkig geven veel Zandtemers je wel voorrang als je eerder bij de brug staat.
Meer parkeerplaatsen in ’t dorp.
In de buitenwijken straatverlichting, zo ook na de afslag van N9 richting de Parallelweg/Bosweg. Dat is een heel donker gat. Best eng!!
Waar kunnen we je ’s nachts voor wakker maken?
Voor nood altijd.
Als ik aan ’t Zand denk, dan…
Dan kom ik thuis!!
Mijn antwoord op de vraag van Rachel van Diepen – van Klink;
U woont al meer dan 50 jaar in de Bosweg, bent u ooit van plan naar het dorp te verhuizen en welk plekje heeft dan de voorkeur?
Nou Rachel, Wij hopen hier het liefst te blijven wonen in Marvellous zolang het kan en anders zien we wel! Jullie stekkie vind ik een mooi plekje! Om terug te komen of ik voor ’t dorp veel betekend heb: Dat vind ik zelf van niet hoor. Ik probeer hooguit m’n steentje bij te dragen.
De pen gaat naar Zandtemer… omdat?
Marleen Nieuwenhuis.
Marleen woont aan het begin van wat vroeger de Bosweg was en nu Parallelweg
Deze Zandtemer zou ik graag de volgende vraag willen stellen:
Marleen, de Bosweg heeft nu alleen bestemmingsverkeer, gaat er nu veel meer verkeer langs jullie huis aan de Parallelweg? En zou jij ook verlichting willen vanaf de afslag N9 richting de Parallelweg en Bosweg?
