In deze rubriek leveren wij om de twee weken de pen af bij een Zandtemer. De Pen is deze keer bij… Nora de Wijn
“Om mij even voor te stellen voor de gene die mij nog niet kennen en mogelijk wel onder een andere naam. 1979 ben ik in ’t Zand terecht gekomen als Riens de Wijn bij Pastoor van Adrichem. Zo ontstond Riens van Pastoor. Dit duurde 5 goede jaren. Na zijn pensioen ben ik terecht gekomen in de Julianastraat 8. Er is veel gebeurd in mijn leven. o.a. Dat mijn naam drie keer veranderd is. De tweede was Lutgard, de naam die ik 14 jaar met mij meeging in mijn kloostertijd. De laatste was dus Nora. Waar ik heel blij mee ben. Deze rede staat in mijn levensverhaal beschreven.
In de Julianastraat begon voor mij een nieuw leven. Hennie de Vries was mijn buurvrouw waar ik veel mee optrok en de fam Bultman ontving mij met heel veel tulpen. En zijn altijd mijn steun en toeverlaat geweest. Pé schilder kwam vaak aan en deed wat klusjes. Zorgde voor de dieren. Kippen en konijnen.
In 1996 kwam Theo Nieland in mijn leven. Dat was een hele verandering. En dat is na 20 jaar samen te zijn tot volle tevredenheid gegroeid. Na veel vrijwilligers werk gedaan te hebben, 12 1/2 voor d NVSH met een mooi afscheid op het eind, zijn we met de camper opstap gegaan.
Op mijn 70ste jaar ben in begonnen mijn levensverhaal opschrift te zetten en dat heb ik dit jaar uit mogen geven in een mooi lief boekje. Waar ik erg blij mee ben. Het was een heel werk. Maar het is gelukt. En ik wilde daar heel open zijn. Anders was het niet mijn verhaal. Niet iedereen zal het kunnen begrijpen. Maar het is was het is. We worden een dagje ouder Theo in zijn 85ste en ik begin 11 augustus aan mijn 80ste jaar. En daar heb ik veel zin in.”
Vragen en antwoorden
Hoe lang ben je al Zandtemer?
Geen echte Zantemer maar wel 40 jaar in ’t Zand.
Wat bevalt je aan ’t Zand?
Het is rustig, veilig wanneer je het beschouwt ten opzichte van de herrie in de wereld.
Wat is je mooiste plekje in ’t Zand?
Het mooiste plekje van het dorp vind ik de vlotbrug wanneer ik er overheen rijd en zie het water aan twee kanten. Vind ik dat telkens weer mooi en wanneer ik wat verder rij richting Julianadorp kom je een verhoging tegen die een breed veld ziet dat telkens door het hele jaar veranderd. Daar geniet ik dan even van.
Wat is je mooiste herinnering?
De 5 jaren op de pastorie met Pastoor van Adichem. Met de dieren er omheen. Met flipper mijn hond. Ooit hadden we het grapje: pastoor zoekt hond huishoudster geen bezwaar
Waar kan je o.a. van genieten?
Genieten is niet mijn sterkste gevoel. Ik volg het het pad waarop ik ga. Ben nu wel erg blij met Theo mijn vriend. Ik heb nergens spijt van, van wat er in mijn leven is geweest. Het is wat het is en er is niets voor niets.
Wat mist ’t Zand?
Ik mis in ’t Zand een groepje mensen waarin je vrij en open over je eigen “ik” kan praten en ervaringen kan uitwisselen. Net als Theo
Waar kunnen we je ’s nachts voor wakker maken?
Liever niet wakkere maken. Wanneer iemand mij nodig heeft al is dat midden in de nacht dan ben ik er.
Als ik aan ’t Zand denk, dan…
…denk ik. Het is een goede plek voor mij om hier te zijn.
De pen gaat naar Zandtemer… omdat?
Ik geef de Pen door aan Maaike de Wit. Zij woont nog niet zo lang in ’t Zand als ik het goed heb, en al goed actief bij het feest van 275 jaar ’t Zand.
