GRATIS AF TE HALEN
Mijn facebook gebruik is de laatste jaren afgenomen. Om diverse redenen. Zonder erg zat ik urenlang te scrollen door zinloze berichten over relatieproblemen, gestreste hamsters en geprakte hutspotten. Maar ook kreeg ik de rillingen van filmpjes over geweld, op elkaar in lopen beuken alsof we het eeuwige leven hebben. Discriminatie in welke vorm dan ook en petities die je wel moet tekenen anders ben jíj de racist. Er komen schrijnende beelden voorbij van mishandelde dieren, uitgemergeld, half dood geschopt. En je wordt bestookt door wulpse dames die zeggen blij te zijn jouw als beste vriendin eindelijk weer terug te hebben gevonden. En of ik ook weer contact op wil nemen met onze gezamenlijke mattie die handelt in geweren en mitrailleurs en dit ook zo laat zien op facebook. Allemaal narigheid.
Daarentegen word een goede bekende iedere keer “geschorst” van facebook omdat zij aanstootgevende verjaardagskaartjes stuurt van bejaarde dames die schaars gekleed zijn. Inderdaad niet het mooiste beeld. Maar eerder hilarisch en ook nog de getekende versie, dan een reden om je zorgen te maken over de persoon die het plaatst. Ik bedoel, het is ook niets meer en minder dan de waarheid, je wordt ouder dus je lijf slapper, je tanden vallen 1 voor 1 uit je mond en je borsten zitten eerder in je sloffen dan je voeten. Ik zie daar geen dreiging in alleen maar realiteit helaas.
Toch ben ik nog altijd lid van facebook. Ik ben lid van bepaalde besloten groepen waar ik voor zowel mijn werk als privé veel van leer. Ik pik leuke aanbiedingen op die voorbij komen. En ik haal er de lekkerste recepten weg. Daarnaast vind ik het een mooi reclamemiddel en een perfecte plaats om tweedehands spullen te verkrijgen en verkopen. Ik reageer nauwelijks meer op berichten en heb “vrienden” waarvan ik niet meer wist waar ik ze van kon, geskipt en andere geblokkeerd. Op deze manier irriteer ik mij het minst aan het fenomeen facebook. Tot gister.
Ik werd er niet verdrietig, of boos van. Was alleen maar zwaar verbaast en een verontwaardigde lachkriebel stak de kop op. Het volgende was gebeurt. Ik heb enkele weken geleden (jawel, enkele weken) een hondregenjas te koop aangeboden. Onze Mo heeft een poephekel aan regen en heeft het snel koud dus ik trachtte toch weer een poging te wagen haar er warmpjes en droog bij te laten lopen. Zonder succes. Mo verzet geen stap buiten de deur als ik haar een jas aantrek. Verontwaardigd kijkt ze me aan en haar puber ogen zeg,’ bekijk het ff, ik ben een hond, zo vertoon ik mij ab-so-luut niet buiten’.
Dus bood ik dit jasje te koop aan op facebook. Ik weet het, het klinkt zwaar misdadig. Maar wie weet kon ik een ander hondje, misschien een oudje waar de gewrichten wat stroefjes bij worden wat warmer gemak bieden. Of een jonge uitbundige pup met rare sprongen leren wennen aan het dragen van een jas bij koudere dagen omdat de vacht niet afdoende is. Zo iets had ik in mijn hoofd. Dat dit aanstootgevend en ongepast gedrag zou kunnen zijn, écht daar had ik geen tel, geen nanoseconde bij stil gestaan. Toch kreeg ik gister, weken na het plaatsen van deze advertentie het bericht dat mijn advertentie verwijderd was omdat hij mogelijk in strijd was met de regels voor het verkopen op facebook. Of ik het beleid even door wilde lezen dan kon ik daarna voor ook mijzelf deze advertentie verwijderen. Jawel, ik heb de mogelijkheid gekregen om een beoordeling aan te vragen maar voor mij is duidelijk, Facebook slaat wederom flink de plank mis.
Maar bij deze, voor dat lieve jonge kleine hondje of die ouder wordende viervoeter, de ijsbloemen stonden vanmorgen op de autoruit dus het word écht kouder: GRATIS AF TE HALEN, LEKKER WARM, SEXLOOS, ANTIDISCRIMINEREND EN GEWELDLOOS HONDENJASJE.
