MIJN BELEVING VAN DE MAAND SEPTEMBER
Door Gerard Schagen
Eindelijk weer een pleinfeest en hoe… Iedereen had er weer zin in. Vrolijk werd je al van de kleurig uitgedoste vrijwilligers en de klanken van de Tropical Steelpans. Het thema Tropical was vervolgens terug te vinden in het blauwe of groene welkomstdrankje en het diner met de gele kerriesoep, paella vis of kip en tropisch fruit toe.
En toen was het zomaar 8 uur en klonken de slotakkoorden van de steelband, voor velen een openbaring hoe veelzijdig deze muziek nog is. In stijl huiswaarts met een ananas als een stekelige baby in je armen.
Opvallend was dat er meer jongeren waren dan voor corona en ook mensen uit de nieuwbouw het plein wisten te vinden en zichtbaar genoten. Een goede ontwikkeling.
De belegde broodjes van de Spar moeten wel van een bijzondere kwaliteit zijn. Juist mij moest het weer opvallen dat een auto van Albert Heijn stopte, de chauffeur bij de Spar naar binnen ging en in een heerlijk broodje happend weer naar buiten kwam.
De Max-gekte, je kan er niet omheen en hij won ook nog.
Dat deden ook de Oranje Leeuwinnen. In de blessuretijd ging IJsland eindelijk door de knieën. Daarvoor waren het 5 keerpaal en lat die succes in de weg stonden en de grote IJslandse keepster met de appelwangetjes. Uiteraard ook vreugde bij de debuterende trainer Andries Jonker. Hij omhelsde al zijn speelsters en liet ze bliksemsnel weer los. Bang voor commentaar???? Is er in deze tijd geen ruimte meer voor spontaniteit??
Heeft een parlementaire enquête nog zin?? Het kost veel tijd en geld en ook over de toestanden in Groningen leden de meeste hoofdrolspelers aan een ernstige vorm van geheugenverlies.
Zonovergoten, het werd gezellig tijdens het Struinen door ’t Zand en er wordt fanatiek gehandeld. De hele dag is er beweging in ’t Zand. Als wij thuis komen van onze rondgang kan ik even geen pap meer zeggen en kijk wat glazig naar de pot advocaat die we net gekocht hebben.
Als ik zo zit uit te puffen gaat ineens de kogel door de kerk….Er komt een rollator… Dus voortaan zult u mij op 2 benen en 4 wielen mijn rondje zien doen.
Prinsjesdag is geweest inclusief rijtoer en balkonscene en met ordinaire scheldpartijen. De miljoenennota zorgt voor enige hoop. Er zijn plannen en men wil schot in de zaak. Schot in de zaak kwam er niet toen 20 fractieleiders allemaal uitgebreid hetzelfde verhaaltje af gingen draaien; dat het allemaal veel te lang duurde.
Eén vreemd mannetje begon zelfs over een spionnenopleiding van minister Kaag. De absurditeit ten top. Er zitten 150 mensen in de tweede kamer met hetzelfde doel, waarom dan al die poppenkast?? Ga eens als volwassen mensen bij elkaar zitten, zet de partijbelangen op zij, pas dan kan je de grote problemen oplossen…
Alarmerende berichten van het bisdom Haarlem. Willen ze de kerk in ’t Zand sluiten? Net nu de klokken even weg zijn voor restauratie… Er zal stevig nagedacht moeten worden over hoe nu verder??
Een onderwijzer vraagt aan zijn leerlingen ”Kan iemand een voorbeeld geven van de uitdrukking “Eerlijk duurt het langst?” Waarop Toontje antwoord: “Als ik bij een proefwerk afkijk ben ik zo klaar. Als ik alles zelf doe ben ik uren bezig.”
25 September, een historische dag voor sportief ’t Zand. Geel-Zwart speelt haar eerste wedstrijd in de 3e klasse. Joep Bos scoort voor de Zandtemers het eerste doelpunt in deze klas en Lars van Klink het tweede (2-0) en het waren ook nog eens 2 klasse doelpunten. Wat een weelde, tegen Strandvogels, dat ook net gepromoveerd is.
De vogels waren wel sterk, kregen een twintigtal corners en kwamen uiteindelijk op 2-2. Een heldenrol was er voor reserve keeper Michael Visser, hij wenste niet te vissen.
Een compliment voor het jonge Geel-Zwartteam, wat hebben ze geknokt en bijna pakten ze in de laatste seconde nog de volle winst. Het was smullen voor het, te weinige, publiek. Geel-Zwart mag best wat meer naar buiten treden.
Ook een diepe buiging voor het trainersduo Hans Visser en Cees (Klos) de Wit. Zij pakken de verantwoording en maken het waar. Een eenheid smeden van deze gretige jonge honden. Het bedje wordt opgemaakt voor mogelijk een nieuwe trainer.
Nadat ik dit op papier had gezet kwam het bericht van het overlijden van de vader van Hans. Wat zal Loek trots zijn op zijn zoon. Loek een Geel-Zwarter in hart en nieren, zelf oud eerste elftalspeler. Trots ook op zijn sportende kinderen en kleinkinderen, hij was altijd in de buurt.
Een praatje maken met Loek over voet of handbal, het was nooit saai en ook de kritische noot ontbrak niet.
Deze maand viel in mijn achtertuin 167 mm regen in 18 dagen, ver boven het gemiddelde, maar er waren nog nattere septembers. In 2013; 176. 2019; 178 en in 2017 liefst 222 mm.
