Hier in Noorwegen zie je vrij regelmatig openbare toiletten. Iets waar in Nederland een tekort aan is las ik laatst in het nieuws. ‘Vooral winkelend publiek, ouderen en mensen met een beperking missen vaak openbare toiletten, aldus de organisatie Hoge Nood ‘. Geweldig gekozen naam. In Noorwegen zijn ze neergezet gewoon, voor iedereen, ivm de lange afstanden. Wat ik dan weer mis op de deur van toiletten in Noorwegen. Wat je in 
Nederland wel vaak ziet (maar waar volgens mij zo nu en dan wel mee gesjoemeld word) zijn de schoonmaaklijsten. ‘Deze wc is schoongemaakt om: 13.20 uur.’ Ik ben dan altijd zo blij als het 13.21 is en ik moet. Bij de openbare toiletten in Noorwegen betwijfel ik wel eens of hij iedere dag schoongemaakt word. Maar sommige toiletten zijn zo supersonisch dat zij zichzelf schoonmaken, je de kraan niet zelf aan én uit hoeft te doen en de droger vanzelf aanspringt zonder iets aan te hoeven raken. Ik hou er van. Nu nog een deur die vanzelf opengaat op het moment dat jij dat wilt. Tjah, ik ben gewoon een beetje smetvreserig. Heb ook een grote fobie voor haren.Voor losse haren om precies te zijn en dan vooral van die hele donkere lange en die kleine krullende.Ik vind het verschrikkelijk als ik die dingen op de douchemuur in het zwembad geplakt zie zitten of op de grond of w.c. zie liggen. Of dan die grote dotten….Mijn moeder had het ook een beetje. Als wij vroeger ergens naar de w.c. moesten zei ze “hangen hè” en toen we nog kleiner waren maakte ze een bedje van w.c. papier.Onze w.c. houd ik goed schoon. Kinderen grijpen de bril goed vast, zich gelukkig, nergens van bewust.We wassen onze handen na afloop goed dus verder niets aan de hand.
“waarom is het bij de meissies verboden voor prinsessen?”
Maar ik weet nog toen de oudste de jongste was ofwel de enigste en zij onderweg riep dat ze moet plassen en we stopten bij een tankstation.Ik liep met haar naar de w.c. “Meissies hè!” zei ze wijzend naar het plaatje van de vrouw in jurk. Opgelucht dat ze straks haar , ik vermoede nog kleine blaas, zou kunnen legen. Binnengekomen liet ik snel de deurkruk los en observeerde naar waar dochter allemaal van plan was aan te gaan zitten. Maar 
zij bestudeerde een rookverbod bordje en vroeg zich hardop af waarom het bij “de meissies, verboden was voor prinsessen?”………..Mijn gedachten moesten even om….”Dat is een sigaret lieverd, geen toverstafje”. Ik scande ondertussen deze openbare ruimte en kwam tot de verschrikkelijke ontdekking dat deze wc lang niet zo schoon was als de onze thuis. Sterker nog, het was duidelijk gebruikt. Maar het ergste, ik zag een grote donkere haar. Over de stortbak heen gekruld. Ik walgde er van en keek naar Noa die met knijpende knietjes , ondertussen smekend naar mij omhoog keek zich afvragend waar we nog opwachten.Ik pakte een grote dot w.c. papier en veegde zo goed mogelijk de bril schoon.En toen deed ik wat ik vroeger zo’n onzin vond.Ik maakte, van veel w.c. papier een “schoon” bedje waar Noa met haar bevallige kontje zachtjes in neer kon dalen.Ze vond het wel grappig toentertijd. En we wasten onze handen voor de zekerheid 2 keer.Nu hoef ik niet meer mee naar de w.c. maar ik heb er nog steeds een hekel aan als we openbare ruimtes in hoge nood moeten bezoeken. “Kijk goed hoe het eruit ziet hè, anders pak je die ander maar”. “Jahaaaaa” antwoorden mijn meiden tegenwoordig al braaf. En goed je handen wassen “jaaaaaaahhaaaaaa.” “En”……”maaaaahaaaaam.” Ze hebben gelijk, ik moet ze er niet teveel mee belasten, blij dat ze kunnen sowieso ergens anders dan thuis. Hier kom ik achter omdat ene dochter door de deur zegt dat ze het er niet uit krijgt. Ik antwoord, doe rustig aan, we hebben de tijd……Nee, mam, het wc papier….oh oké. Ik geef wat aan onder de wc-deur door en ben stiekum opgelucht als dochter lief trots verteld dat ze al een beetje kan hangen!
Toch wassen we onze handen….1 keer maar hoor……
vrolijke groet
