In deze rubriek leveren we de pen om de twee weken af aan een Zandtemer.
Deze keer is de pen bij… Arend den Dulk. “Ik ben geboren in 1948 in Scheveningen. Vanaf 1953 gewoond te IJmuiden. 44 jaar getrouwd met Sjaan Prins. We zijn in het gelukkige bezit van twee zoons, twee schoondochters en vijf kleinkinderen. Ik ben begonnen met werken bij Phs. van Ommeren te Rotterdam op de internationale binnentankvaart. Daarna nog zes jaar Hoogovens om niet altijd van huis te zijn. Van 1980 tot 2003 op diverse sleepboten bij de Marinehavensleepdienst. Van 2003 tot 2013 met FLO en nu AOW’er.”
Vragen en antwoorden
Hoe lang ben je al Zandtemer?
Vanaf 1972. Vanuit IJmuiden, waar een huurhuis iets zou worden op 12 hoog, op zoek naar een koophuis, gelukkig gestrand in ’t Zand. Daar meteen gaan voetballen bij Geel Zwart en Sparta ’67. Van het één kwam het ander. Bij beide clubs leider, coach, trainer en vlaggenist gespeeld van zowel de jeugd als de senioren. Coach van de Helderse jeugdselectie, huisschilder in de tijd van Jaap Jongejan. Tot 5 jaar geleden, toen was het mooi geweest. Tot vorig jaar ook nog een paar jaar vrijwilliger bij de kantinedienst geweest. Dus misschien wel iets om je Zandtemer te voelen.
Wat bevalt je aan ’t Zand?
Als je zo als wij uit een stad komt, waar meer mensen in een straat wonen dan hier in het dorp en de meeste mensen niet weten wie er vier deuren verderop woont, dan is het heerlijk dat je hier lopend van huis gaat om een boodschap te doen. Dan is het: ‘heb je even een uurtje?’ Lekker even ouwenelen. Dat bevalt ons.
Wat is je mooiste plekje in ’t Zand?
’t Zand is voor mij helemaal een mooie plek.
Wat is je mooiste herinnering?
Dat ik met mijn hoofd boven water kwam en weer kon ademen, nadat ik in militaire dienst met mijn patrouilleboot werd overvaren door een tanker en met boot en al ten onder ging.
Waar kun je o.a. van genieten?
Van veel dingen. Kinderen, kleinkinderen. Met de caravan naar Frankrijk en Spanje. Lekker veel muziek luisteren. Potje biljarten. Met mijn racefiets of MTB lekker toeren. De kleine dingen in het leven.
Wat mist ’t Zand?
Een goede busverbinding. Voor mij weinig, maar er moeten niet nog meer voorzieningen verdwijnen.
Waar kunnen we je ’s nachts voor wakker maken?
Voor noodgevallen. Voor de rest lekker snurken.
Als ik aan ’t Zand denk, dan…
Denk ik: ik ben thuis.
De pen gaat naar Zandtemer… omdat?
Peter Pronk. Omdat Peter een heel leuk en goed mens is die ik al heel lang ken en veel leuke dingen mee heb beleefd. Een Zandtemer die nu veel in Canada verblijft.
