In deze rubriek leveren wij de pen om de twee weken af bij een Zandtemer. De Pen is deze keer bij… Martine Bos-Klaver.
“Ik ben 33 jaar jong, dochter van Gerard Klaver en Margriet Baltus. Geboren in de Stolpen. Van mijn tweede tot mijn tiende jaar woonden mijn ouders, mijn zus Susanna en broer Marco en ik aan de Keinsmerweg. In de jaren die volgden ‘verlieten’ er steeds meer het ouderlijk nest en bleven mijn moeder en ik daar wonen, later met Theo Boekel (de vriend van moeders, maar eigenlijk ook mijn beste maatje). Die na het overlijden van mijn moeder nog een aantal jaar voor ‘ons’ huis heeft mogen zorgen. Al bijna 16 jaar ben ik samen met mijn grootste vriend Selco Bos en samen hebben wij 2 fantastische barreltjes, Yuno van 8 en Kya van 6. Een jaar geleden zijn wij verhuisd van de Leeuwenhorst naar Tulpstraat 10. Al bijna 6 jaar werk ik voor AmazingKids in Anna Paulowna en voorzie ik geregeld menig Zandtemer van een hapje of drankje in de Jonge Prins.”
Vragen en antwoorden
Hoe lang ben je al Zandtemer?
Niet geboren wel getogen. Vlak voor mijn 2e verjaardag verhuisden we van de Stolpen naar ’t Zand. Dus ruim 31 jaar.
Wat bevalt je aan ’t Zand?
Dat ongedwongen sfeertje. Van huis naar het sportveld kan je al zeker 12x je hand hebben opgestoken. Is het niet dat je diegene kent, dan wel uit beleefdheid omdat je nou eenmaal uit hetzelfde dorp komt.
Wat is je mooiste plekje in ’t Zand?
Na ons heerlijke huis aan de Tulpstraat, is dat toch wel onze prachtige begraafplaats. Voorheen zag ik dat niet, maar sinds 7 jaar kom ik daar geregeld even buurten samen met mijn kindertjes. Ik vind het daar fijn, mijn kindertjes ook. Een extra rondje langs de “bedden” zit er vaak wel in. Het is er heerlijk rustig, je kunt daar even weg van alle dag. Een praatje maken. Iedereen is er welkom en het ziet er altijd prachtig verzorgd uit. Helemaal nu de donkere dagen er weer aankomen.
Wat is je mooiste herinnering?
Ik heb veel mooie herinneringen. De geboorte van mijn kindertjes (maar dat zijn 2 herinneringen). Dus als ik er dan toch één herinnering uit moet pakken, is dat wel de surprise party voor ons “trouwen” in het sportcafé bij Pieter. Ik was hoogzwanger van Yuno, we gingen ons geregistreerd partnerschap aan zonder teveel gedoe en feest… Alleen een bakkie en een borreltje bij ons thuis. Tot mijn schoonvader Ronald ons verzocht mee te gaan voor een rondje om. Haha, leuk.. zit straks mijn huis vol: SURPRISE!! Ronald moest even iets ophalen bij de sporthal, waar wij in de auto bleven wachten om vervolgens weer terug te keren naar huis om de visite te verwelkomen. Dachten we.. We werden verzocht om uit de auto te komen en naar binnen te gaan. Aldaar, lag de wedstrijd van die avond stil en galmde Marco Borsato met “Rood” door de donker zaal. Boven aan de balustrade stonden veel mensen. “Best druk voor een maandag” dachten we nog. Eenmaal boven aangekomen waren “al die mensen”.. Onze familie en vrienden. Een feest! Wat een top verrassing!
Waar kun je o.a. van genieten?
Dagjes weg met mijn gezin, vakanties met de Bossies, werken bij de Jonge Prins, verjaardagen waar spontaan een hoop mensen blijven eten, borreltje bij Dennis en Wendy (die overigens altijd iets te laat eindigen, omdat je toch weet dat je kruipend naar huis kan), een borreltje met een goed gesprek bij een vriendin, elke vrijdag met veel kindertjes aan tafel knakworsten eten, shoppen.
Wat mist ’t Zand?
Meer parkeergelegenheid aan de Tulpstraat. Verder niets!
Waar kunnen we je ’s nachts voor wakker maken?
Het liefst bekijk ik ’s nachts de binnenkant van mijn ogen. Maar voor een vol bord boerenkool met worst wil ik mijn oogleden wel even liften…
Als ik aan ’t Zand denk, dan…
…denk ik aan thuis!
De pen gaat naar Zandtemer… omdat?
Mats Dekker. Mats is graag betrokken bij alles wat er in en om het dorp gebeurt. Of het nou gaat om een potje voetbal of een feestje, hij is er. Ik denk dat deze topper wel een aardig potje schrijven kan.. Top Bob!
