In deze rubriek leveren we om de twee weken de pen af bij een Zandtemer. De pen is deze keer bij… Piet Zomerdijk.
Vragen en antwoorden
Hoe lang ben je al Zandtemer?
Vanaf m’n geboorte. En dat is straks alweer 62 jaar geleden. Ik ben vanwege mijn studie weliswaar acht jaar inwoner van Utrecht geweest, maar bleef Zandtemer. Want ik bleef hier voetballen, uitgaan en mijn vader helpen met het bezorgen van boodschappen. Na ook nog een jaar Egmond en een jaar Heerhugowaard keerde ik terug naar mijn geboortegrond om samen met Henny drie Zandtemers op de wereld te zetten.
Wat bevalt je aan ’t Zand?
De nabijheid van de zee, het strand en de duinen. Het Noordhollands Kanaal. De mooie kerk (van binnen) met begraafplaats. De Jonge Prins. Al die dorpsactiviteiten. De mensen.
Wat is je mooiste plekje in ’t Zand?
’s Nachts midden op de vlotbrug, uitkijkend over het water met de weerspiegeling van al die lichtjes.Maar ook bij een zuidwesterstorm is die plek spannend. En wat dacht je als een vrachtauto van 25 ton de oversteek waagt?
Wat is je mooiste herinnering?
Eén mooiste herinnering vind ik moeilijk. Ik zou (naast alle clichés) zo spontaan de volgende herinneringen willen noemen:
– Het moment dat ik besefte te kunnen zwemmen in de egalementsloot bij Piet Konijn.
– Het winnen van het schoolvoetbalkampioenschap van Schagen in Schagen.
– De viering van het 60 jarig bestaan van S.V. Geel-Zwart met dat heerlijke weer.
– Een vakantie in Noorwegen.
– Een fantastisch 32ste Jb. Bregmantoernooi.
Waar kan je o.a. van genieten?
Van een goed boek, een dikke zaterdagkrant, een spannende voetbalwedstrijd, een goed glas whiskey, een gewonnen potje boerenbridge, een biljartwedstrijd binnen de 15 beurten, een verrassend museum, een gezellige familiebijeenkomst, enz.
Wat mist ’t Zand?
Een echt dorpscentrum met mooie statige bomen. Ruim opgezette nieuwbouwwijken (het lijkt wel of er in ’t Zand niet genoeg ruimte is daarvoor).
Waar kunnen we je ’s nachts voor wakker maken?
Voor een verse ochtendkrant met een koppie thee en een broodje hagelslag. Ook voor een broodje kroket kun je me wakker maken. Dat deden mijn ouders vroeger al. Als ze midden in de nacht thuis kwamen van een beurs in Utrecht of Almelo reden ze langs de automatiek van de Boer in Alkmaar. Heerlijke kroketten waren dat, vooral slaapdronken, midden in de nacht.
Als ik aan ’t Zand denk, dan…
Denk ik aan zwoele zomeravonden, een spiegelend Noordhollands Kanaal en paling die ‘loopt’. Dan denk ik aan vriendelijke, meelevende mensen die op elk tijdstip van de dag een praatje willen maken. Dan denk ik aan kleinschaligheid. Aan dorpse taferelen. Dan denk ik aan de Keinsmerweg met een niet gedempte egalement , kerkebrug en hoge bomen. Aan een onbezorgde jeugd.
De pen gaat naar Zandtemer… omdat?
Jan Raatgers. Omdat hij in de Stolpen woont en hoe gaan die vragen dan? Maar ook omdat hij op de clubavond van KOT in de Jonge Prins van die prachtige driebanders kan maken. En omdat hij zo aanstekelijk enthousiast is over zoveel dingen.
